universite bitirdim, askerligimi yaptim, ingilizcemi gelistirdim, daire alip borcunu bitirdim, kariyerim ilerledi, araba almistim ama sonra onu sattim ve 2 sene once amerika'ya yerlestim.

bunun disinda yapamadigim seyler oldu, iliskimi yurutemedim, yuksek lisans hayalim vardi olmadi, fitness yapiyordum biraktim ve istedigim vucuda hala ulasmamadim.

Lisede henüz ne okumak ne olmak istediğini bilmeyen, kendisini bulamamış, tek hayali tiyatro olan biriydim 7 yıl önce. Şu an 2 üniversite bitirmek üzere olan, yüksek lisans ve akademik kariyer planlayan biriyim. Yine 7 yıl önce ailemle yaşıyordum pek arkadaşım yoktu asosyaldim, 5 yıldır ayrı yaşıyorum oldukça sosyalleştim, kendi ayaklarım üstünde durmayı sorunlarla tek başıma başa çıkabilmeyi öğrendim. Bu açıdan çok değiştim.
Ama değiştiremediğim şeyler de var. Hala kilolarımı veremedim, hala aşırı duygusal olmama bir çözüm bulamadım, hala aileme kendi istediklerimi anlatmak ve kabullendirmek yerine istedikleri kız çocuğu imajında kalabilmek için zaman zaman yalan söylüyorum.

Hayal ettiğim yerde değilim, olduğum yerden memnunum ama. 7 yıl önce olmasını istediğimden çok farklı ama sanırım daha iyi bir noktadayım.

dünyanın en insecure ilişkisinden kurtuldum. üniversite bitirdim. özel sektörün bana göre olmadığını anladım. babam öldü. yüksek lisansı bitirdim. ananem öldü. doktora yeterliği geçtim. sıkıldım. ülke değiştirdim. ünlü bir ülkenin ünsüz bir şehrinde tekrar sıkılmayı bekliyorum. tam olarak hayal ettiğim bu değildi herhalde. o zamanki hayallerim iyi ki gerçekleşmemiş zaten.

lise 2'deydim. çok belli bir hayalim yoktu, genel olarak almanya'da yaşamayı istiyordum. ya da iyi başka bir avrupa ülkesinde. sabah akşam oomph-rammstein-megaherz-die krupps dinler, hafta sonları ve cuma akşamları kızarmış patates yiyip ice tea içerek 2. bundesliga (bundesliga değil) maçları izlerdim. almanlıktan çok büyük tat alıyordum. başarılı bir öğrenci sayılırdım falan. iyiydi yani.

bu eylül-ekim gibi almanya'ya yerleşme ihtimalim var aslında, yok değil ama ihmal edileblir derecede düşük gibi. onun dışında, hayal ettiğim yerde olmasam da hayalime gidebilecek yolun başına geldim gibi hissediyorum. vura kıra pistin başına geldim artık. kuleden kalkış izni alınca moturları açıcam tuf tuf tuf tuf diye, ondan sonra da uçup gitçem umarım. uçmazsam da canım sağolsun, sığır olarak da yaşamayı öğrendim sonuçta.

7 yıl önce üniversiteye başladım. 2 yıl önce mezun oldum. 1 sene İstanbul'da çalıştım. Kafayı yedim. Şimdi tekrar üniversiteye hazırlanıyorum. Eylülde tecil bitiyo askere gidip gelicem. Sözün özü başa döndüm. :V
(git:
www.youtube.com

2010 nisanda 8. sınıftım şu an üniversite 3. sınıfım. o dönemde sanırım ege tıpta olmak istiyodum şu an ege tıptayım yani hayalim buysa şayet ulaşmışım denebilir. ama kişisel olarak daha önemlisi yurtdışına çıktım mesela geçen sene ilk kez ve bu benim için daha büyük bi hayaldi. o dönemde eh işte bi ingilizcem vardı şu an internetten her istediğim konuda araştırma yapabilecek, iyi kötü essay yazabilecek, insanlarla ciddi muhabbet edebilecek ingilizcem var ki bu 7 sene içinde yaşadığım en büyük katkı budur ama keşke bir yabancı dilim daha olsaydı.

onun dışında uğraştığım şeyler genelde aynı, o dönem de geek denebilecek biriydim hala öyleyim. o dönem de en büyük zevkim bilgisayar oyunlarıydı hala öyle. o dönem de sevgilim yoktu hala yok vs

insanlar geldi geçti.

yaşadığım şehir ve ülke değişti.

kilom görüntüm değişti.

bir kişi değişmemişti tüm bu süre boyunca hayatımda. Sonra o da gitti.

Şimdi de hayata bakışım değişti.

Hayal ettiğim yerdeyim. Ancak hayal ettiğim gibi değilmiş.

Şimdi de hayallerim değişti.

7 sene önce über bi üniversite hayatı hayalini kuruyodum. Üniversite ne anlamadan yıllar geçti, yalnızlığa alıştım, 5 senelik ilişki bitti, ama amk üniversitesi bitmedi. 8 sene vadeyle kredi cekip ev almış gibi hayatımı ipotekledi resmen.

okul bitti.
askerlik bitti.
hayalimin mesleğine kavuştum ama bir takım o.ç yüzünden bıraktım.

7 yıl önceki ben üniversteyi yeni bitirmiş, idealistlikten ölen arge mühendis olcam diye direten bir saftı.
şimdi o zamanlar denemem gereken şeyi yapıp hayatıma resmen sıfırdan başladım, yüksek lisanslı mühendis olarak yurtdışında cafede çalışıyorum. masa silip servis yapıyorum bazen koyuyor ama bu da ödemem gereken bir bedel. mutluluk title da değil hayallere giden yoldaymış şimdilik bunu gördüm, hayallerini geciktirdikçe gerçekleştirmek için verdiğin ödünler artıyormuş... belki 7 yıl sonra bugün ne safmışım dicem ama onu demek için de bu tecrübeleri edinmem gerekiyor sanırım :)

İyisiyle-kötüsüyle hayal ettiğimden çok farklı bir yerdeyim. Genel olarak net bir hayalim de yoktu ama 'Herhalde şöyle olur, böyle olur' dediğimden farklı bir noktadayım.

7 sene önceki benle şimdiki benin alakası yok; ben çok değiştim. Şimdi yapmak istediklerimle, o zaman yapmak istediklerim veya düşündüklerim çok değil ama farklılaştı bayağı.

Birlikte olduğum kişi değişti. Mali durumu toparladım. Maaşım artmadı, artanı da ben düşürmüş sayıldım. (Uzun konu) Ülke değiştirdim (başka bir ülke olsun isterdim). Hala da 5 ya da 7 sene sonrası için bir hayalim yok. Bir şeyler olur elbet.

Soru beni öyle düşüncelere daldırdı ki. Tahminimden çok farklı gelişti olaylar ve görüntüde daha iyi bir yerdeyim. Görüntüde...

bitirmem dediğim okulu bitirdim. mesleğimi yaparım diye düşünürken hiç alakam olmayan bir işe atıldım. evlilik kesinlikle bana göre değil derken evleneceğim kadını buldum. arkadaşlarım değişti. çevrem değişti. mesleğime geri döndüm. hatta siyasi görüşüm bile değişti. yaptıklarımın birçoğundan büyük yaralar aldım ama hiçbirinden de pişman değilim. hayatımdaki en doğru kararları vermişim. şimdiyse 7 yıl sonra bugüne bakıp pişman olmamak için daha stabil bir hayatı yaşamak istiyorum sadece. hiçbir şey hakkında kesin konuşmamam gerektiğini anlamışım.

hepsi de olumlu yönde olmak üzere çok şey değişti, birazdan çıkmam gerektiğinden ayrıntı veremeyeceğim.
yedi yıl önce bana şimdi olduğum gibi bir adam olacağımı söyleseler inanamazdım.

hayal ettiğim spesifik bir yer yok ama kazanmak istediğim kadar para kazanamıyorum, daha da önemlisi, olmak istediğim kadar mutlu ve huzurlu değilim.

Hiç alakam yok her yönü ile çok farklı bir noktadayım. Hayallerime uzak olsam da yeni hayallerim var.

7 yıl önce üniversite sınavına hazırlanıyodum. İstediğim yeri kazandım mezun oldum. Genel olarak üniversite hayatım güzel geçti ama bir takım pişmanlıklarım var tabi. Dilimi üniversiteye geçtiğim yaz geliştirip Erasmus, staj değişimi vs hepsini gerçekleştirmek isterdim üstüne düşmedim hiç biri olmadı. İşimde istediğim yerde olup olmadığıma emin değilim kafamı bu kurcalıyor. Bir de çoğu arkadaşım hayatını geçirmeyi düşündüğü insanı bulmuş gibi görünüyor yaşım genç olsa da bu konuda da geç mi kalıyorum acaba diye düşünüyorum. Sonuç olarak hayal ettiğim yerde miyim, sayılır.

üniversite kazandım, 1 yıl okudum, bıraktım. tekrar hazırlandım. kazandıgım yeni üniversiteden bi ay sonra mezun olucam. ama sor, mutlu musun, hayır. ne olcagıma dair hiçbi fikrim yok. onıun dışında salak salak insanlar girdi çıktı hayatıma pskilojimin içine sıçtım. sanırım asla mutlu olamayacağım, evlenip çoluk çocıga karışamayacagım. herşeyi bırakıp bu salak istanbuldan kurtulmak istiyorum. ailemin yanına izmire dönücem gibi duruyor.

yani hayal ettiğim yerde değilim, hatta yakınından bile geçemedim.

İkinci çocuğum oldu, annemin hastalığı ortaya çıktı, kilo verdim, kilo aldım, işimde mutsuz olmaya başladım, sağlığım bozuldu, evin borcu bitti, kilo verdim, işimde istediğim yere geldim, annem öldü.

Hayal ettiğim yer hep bir adım ilerisi. Annem sağlıkla yaşasaydı keşke diyorum sadece...

hem hayal ettiğim yerdeyim, hem de değilim.
çünkü durağanlıktan ziyade, harekete ve akışa inanıyorum.
bir yere varırsam, başka bir yeri hedeflerim ya da hayatın başka bir yere götürmesine izin veririm.
bu illa yukarıya doğru giden bir çizelgede ve hırs içeren bir hedef olmak zorunda değil.
önemli olan tutunmamak, yeni seçimler yapmak.

Çok değiştim. Olduğum insanı, hayatımı bir sevmeye başladım ki güç kazandım bu durumdan.
İş değiştirdim.x2
Şehir değiştirdim. X2
Evlendim.
Boşandım.
Saçlarımı kestirdim.
Hayatta böyle olmaz, denk gelemeyiz dediğim bir insanla sevgili oldum. "Be careful what you wish for" dedikleri doğruymuş, hiç güzel olmadı. (7 sene önce benim için önemliydi bu detay, ondan söylüyorum. Şimdi değil.)
Yüksek lisans yaptım.
Babam öldü.
Yıllarca konuşmadığım bir arkadaşımla barıştım.

Douglas Adams'ın dediği gibi "I may not have gone where I intended to go, but I think I have ended up where I needed to be."

iyi saf bir insandan, aslinda cok kolay kotu bir insana donusulebilecegini ogrendim. en buyuk degisim bu.

onun disinda epey aksakliklar ciksa da yurtdisinda yuksek lisans hayalimin gerceklesmesine iki ay kaldi. yani mezun oluyorum.

yurtdisi tatili yaptim o da guzeldi. daha fazla gezmem gerekiyor.

araba kullanmayi hala ogrenemedim kafama edeyim ama kafaya taktim artik ogrenecegim.

bahisi biraktim komple. zaman olduruyordu.

daha cok kitap okumaliyim ve daha cok film izlemeliyim.

spor yaptim gayet iyi oldu, son 2 yildir yapmiyorum ama ona da baslayacagim en kisa zamanda.

sacma sapan isleri de yapabilecegimi ve aslinda devamli is degistirmenin pek de kotu olmadigini anladim.

kariyer adami olmadigimi cozdum.

kendime yeni hobiler edinmeyelim.

ikinci bir yabanci dil ogrenecektim ama birinde asiri iyi olmadan digerine baslarsam, sanki ingilizceyi de unutacakmisim gibi hissediyorum.

gezilecek cok ulke var, belki onlara giderim.

ev almak gibi hayalim olmadi ama 3 sene icinde almayi planliyorum.

bu kadar.

korkmaz

Ben wmf kullanıyorum, bayağı araştırarak almıştım, çok da memnunum şu an. 7 değil ama 6.5ltliği var sanırım.

fissler olamıyorsa tefal iyi aslında, yani biz yıllarca kullandık, çok da memnun kaldık.

bunların içinde korkmaz herhalde.
ama falez'i falan hiç bilmiyorum, karşılaştıramadım.

bayan değilim ama alayınıza taş çıkarırınm. tefal al kafan rahat olsun.

benimki schafer'di sanırım.

www.hepsiburada.com

seçeneklerin arasından en pahalısını seç.

biz zamanında fissler ile tefal arasında kalmıştık.
fissler biraz bütçeyi aştığı için tefal aldık.

senelerdir muazzam memnunuz vallaha.

tefal clipso mavi eski seriden var çok memnunum. şu

i.alza.cz

ancak annemde tefal nutricook var hiç beğenmiyor onu.

not: erkek, et kemik ve bakliyat sorumlusu

korkmaz 3 yıldır kullanıyorum memnunum.

Sesli şiir okunmasını pek sevmiyorum ya ben :(

Ama bi iki dize fısıldamasını çok seviyorum

Birinin bana şiir okumasını istemem. Hoşlanmıyorum.

Çok komik bir olay o.

Cok isterim, cok da severim.

istemezdim.

nadir şiir okurum onu da içimden okurum.

Siirin tamami degil de iki dize alinti yapacak kadar siire hakim olan bi adama hayir demem.

O ana uygun iki dizeyi soylerse siritirim mal mal eminim.

Ama oturup uzun uzun siir okumasi cok sıkıcı ve yapay, filmlerden ogrenilmis, sradan romantizm gibi geliyor.

allahı varsa okumasın. yav he hee derim

ay ben gülerim

hoşlanmam sanırım ya. hiç 'şiir' insanı değilim.

ama yazışırken mesela iki dize gönderse duruma uygun, hoşuma gidebilirdi.

Şiir okusun, şarkı söylesin, arabada giderken bağıra çağıra şarkılara eşlik edelim, yıldız tilbe dinleyelim gözlerimiz dolu dolu, ayrılık şarkılarını ayrılmadan söyleyelim.

çok utandırıcı buluyorum ben eğer bana yönelik özel olarak yapılırsa.
ama misal, bir durum/manzara/olay karşısında "ne demiş şair? bıdı bıdı bıdı" şeklinde bir şiir okursa hoşuma giderdi.
bir de kişiden kişiye/sizin hislerinize göre de değişiyor herhalde. bir keresinde çok çok az tanıdığım biri otobüs durağında beklerken şarkı söylemeye başlamıştı, dehşete düşmüştüm. ama eski sevgilim ne zaman şarkı söylese hayranlıkla dinlerdim.

isterim. ses kaydı atıp göndersin, arada dinlerim. hoş bence. bunu yapmak için acayip romantik bir erkek olmaya gerek yok.

Hiç şiir okuyan / yazan sevgilim olmadı ama uygun bir atmosferde hoşuma gidebilir sanki.
babam hep şiir yazar ve okurdu bana.Çok severdim.

O yüzden isteyebilirim sanırım.

İstemem, romantik bir insan değilim, her türlü romantizm beni bayıyor.

bana bir gulme gelir. okumasin. kendi kendine okusun.

universitede bir arkadasla sultanahmette bir banka oturmustuk, bu basladi okumaya. atilla ilhan'di galiba. uzunca da siir. nasil sikildim, nasil utandim, nasil bitmedi o siir. bir de insanin uzerinde baski olusturuyor. yani adama donup nabiyon yapraam diyemezsin, ayip. gulemezsin de. kalkip gidemezsin. daha bitirip manali gozlerle bakacak, senden bir sey duymak isteyecek fln. siiri bitince siirde anlatim bozukluklari oldugunu soylemistim. kustu sonra konusmadi benimle bir sure.

yani karsinizdaki insanin verecegi tepkiyi kestiremiyorsaniz yapilacak is degil. ne siz uzulun ne o gerilsin.

ama okuyan adam candir. (icinden)

edebiyatla hiçbir ilgi alakası olmamış adam bu yönden kendine benzeyen kadını güya etkilemek için ona şiir okursa at/kelebek dengesi yakalanmış olur. izlemek isterdim, eğlenceli olurdu.

iki edebiyat/şiir sever bir araya gelmişse o başka. gönüllerince okusunlar.
ben okumadım, bana da şiir okunmadı.
sanırım etkilenirdim.

Benim ona yazdığım şiyirleri içinden okusun yeter. Konuşmadan anlaşırız o zaman.

ben karşı tarafı şiir sevdiğini düşünüyorsam okurum
uzun bir şey zaten okumam , yada romantiklik olsun diye yapmam , anlık olarak aklıma gelirse duruma uygun bir sey anca ozaman

kendimi kadın yerine koyunca da okusun isterim , kısa da bir şeyler bilsin isterim galiba

soruyu okuyunca bile kendi kendime güldüm.
o derece.

yok arkadaş bu hatun milletine romantik falan olunmaz. iyi ki değilim öyle. baksana şu yorumlara.

hahah hayır.

erkeğim.

şiir okumaktan kasıt müsamere çocuğu gibi kağıttan okumaya çalışmak ise bunu kimse istemez herhalde. hele vıcık vıcık yapay bir aşk şiiri okumak beklenenin tam tersi etki yapabilir.

ama birisi yüzüne baktığı zaman hissettiklerini söylemek için edebi alıntı yapabiliyorsa, alıntı da yerine oturuyorsa bu beni etkiler.

genellemesi zor bir konu. çiçek alan insan var, çiçek alan insan var. şiir okuyan insan var, şiir okuyan insan var. bu inceliklerin doğal ve samimi olanı hoşa gider. diğerleri komik gelir.

şiir severim ama sesli o garip garip tonlamalarla okunmasından da bir o kadar nefret ederim.
bence şiir okumak kişisel bir eylem yazsın ben okurum. sesli onun içine giremiyorum. garip bir sığlık oluyor.

çevirmeni bulamazsınız.
dağıtımcı şirketin adını biliyorsanız ya da öğrenebilirseniz, ben araştırmaya çalışırım, ama zor.

Tam tersi durumdayım böyle insanlardan da nefret ederim. Aşağılık kompleksi diyorlar herhalde. Yetişme tarzıyla alakali olabilir

aşağılık kompleksi bu. şimdi psikolog gibi tanı koymuş gibi oldum ama durum bu yani. çok ciddi durumdayda psikolojik destek alabilirsin tedavi edilebilir bir şey.

ha kendi tavsiyem olaylara bakış açını değiştirmeye çalış. kimseye kendini ispatlamak zorunda değilsin herkes başka geçmişlerle başka şartlarda farklı hayatlar yaşıyor. Sen kendini kendine ispatla. Kendi kendine gurur duy ama tutupta başkasından onay bekleme çünkü neye göre kime göre ispat?

aslında özgüvensizlik belirtisi.
ama bunun altında kendini yetersiz bulma, kendini sevmeme, kendini takdir etmeme, kendine değer vermeme var.

bunun nedeni genelde ailesel olur.
kendinizi ilk kez değersiz ve/veya yetersiz hissettiğiniz ya da bunun size ilk kez söylendiği ana giderseniz, çözersiniz.

bunun dışında bu bir söylem veya olayla değil, genel ortamda hissettirilmiş olabilir.
ailede sürekli var olan kardeş rekabeti, anneye-babaya asla yaranamamak, mükemmeliyetçi aile ortamı vb. gibi şeyler de bunu zaman içinde oluşturabilir.

hayatınızda sevgiyle, takdir edilmenin nerede yer değiştirdiğini bulmaya çalışın.
çünkü makine size, "kendimi ispat eder, takdir görürsem, sevilirim" diyor.
bu programlanma hatası gibi bir şey.
temeline inin.

David Burns - İyi Hissetmek adlı kitabı okuyun derim, en basidinden kendinizle şöyle bir senaryo aratın. Mesela en son kendinizi ispatlama ihtiyacı duyduğunuz X kişisini düşünün, endişelerinizi tek tek sorgulayın.

Örneğin:

-Kendimi yeterince ifade edemezsem X beni tamamen yanlış anlayacak.

+ X yanlış anlasa ne olmuş peki?

- Benim bir aptal olduğumu düşünecek.

+ Aptal olduğunu düşünse ne olmuş, ayrıca X'in seni yanlış anlayacağı ya da aptal olduğunu düşüneceğin fikrine nereden kapıldın?

gibi gibi kendi tezine karşı tamamen zıt tez oluşturarak, tamamen karşıt görüş koltuğuna oturarak kendi fikirlerimizin gerçekliğini sorgulayabiliriz.


Sizinki aslında ''falcılık yapma'', ''zihin okuma'' gibi adlandırılan hatalı davranışlardan. Kendinizi ispatlama çabanızın altında başkalarının sizin hakkında olumsuz yargıya kapılacağı fikri yer alıyor ve durduk yere geleceğe kehanette bulunarak adeta falcılığa soyunuyorsunuz. Başkalarının gerçek fikirlerini bilmeden zihin okuma işine giiyor ve dünyayı kendinize dar ediyorsunuz. Karşıdakinin ise aslında hiç umrunda olmayabilir bile bunlar, kitabı kesinlikle okuyun derim :)

@just öyle diyorsun hiç kolay değil şuan bile en üstteki arkadaşın yanlış anlamasına kurban gittiğimi düşünüyorum. Asla böyle tavırlar içine girme zahmetinde bulunma içine girmeyi istemiyorum. Tekrar edeyim kötü düşüncede olunacağını düşünmem sürekli içimi kemiriyor.

İnsanlar seni tahmin ettiğin kadar önemsemiyor. Hatta çoğu zaman hiç önemsemiyor.

Rol yapma. Mutlu olacagim ya da acı çekecegim gibi zorlama triplerin hicbirine girme. Nasil hissediyorsan o duyguda kal ama dibe çok batmadan. Rahat ol yani.

Rol yapma elbette, yalnız kalma arkadaşlarınla bol vakit geçir. Kafa dağıt , mutlu olmaya çalış.

Yukardaki arkadaslara katiliyorum.

Genel olarak kendini bu iki secenekten birini secmek zorunda olma hissini birak. Secenek falan yok. Nasil o an hissedersen.

İçimden 1. Seçenek geliyor ki buna çok meyilli biriyim. Ama 1. Seçenek sonucu resmen hayattan ve arkadaşlarımdan kopup gidiyorum

@top_secret

demek ki bir süre buna ihtiyacın var. duygularını yaşa hayatını tamamen ele geçirmesine izin verme ama üzülmen gerekiyorsa üzülmeyi ertelemek ya da üstünü örtmek daha tehlikeli bir şey.

ayrıca sen üzüldüğünde yanında olan sen kopsanda senden kopmayacak arkadaşlarıng gerçek arkadaşların olduğunu göreceksin.

duygularınızı yaşayın, yok saymayın.
bedende o duyguyu katılaştırırsınız.
duyguyu deneyimlediğinizde, kendi normal sürecinde hafifleyerek, azalarak kaybolacaktır.

kendi haline bırakın.

Rol yapma, mutlu ol.

İmkanınız varsa açık havada uzun yürüyüşler iyi gelebilir (stres için yani).

deri döküntüleri, sivilceler, akneler ve buna benzer cilt rahatsızlıkları genel olarak öfkeyi gösterir.

egzamanın özeliği, kin de barındırmasıdır.
yani birine veya bir olaya karşı aşırı düşmanlık ve kin besleme.
genelde ailevi olur.

bu sorunları çözerseniz egzamanız geçer.
benim yüzümde, koltukaltımda, saç diplerimde ileri seviyede vardı, geçti.

ama bu iki günde hemen kızarıklığını alacak bir yöntem değil tabii, uzun bir süreçten bahsediyorum.

yüzümde egzama ve biraz da gül hastalığı var yaklaşık 2,5 senedir. üzülerek söylüyorum ki; hiçbir şey yok.

doktorum bile "biz bunu biraz kontrol altında tutabildik ama hepsi bu, bununla yaşamaya çalışsan iyi olur" dedi. elinizin üzerinde olmasını kıskandım açıkçası, keşke yüzümde olmasaydı benim de.

tedavi eder mi bilmiyorum ama çok mantıklı bence. nefes egzersizleri ve zihni sakinleşmeye çalışmak iyi gelmezse başka ne iyi gelir ki

Yaşlandıkça azalmasını bekliyoruz dedi bana en son. Bir başkası yoga yap demişti ama yapmadım. Concerta + Ritalin ile takılıyorum birkaç yıldır.

isterseniz gelebilirsiniz.
sadece dikkat dağınıklığının değil, daha birçok şeyin üstesinden geliniyor.

ayrıca dikkat dağınıklığınızı tedavisi olmayan bir hastalık olarak görmek, onu tedavisi olmayan bir hastalık haline getirir.
elbette tıbba inanıyorum da, psikiyatriye göre hiçbir şeyin tedavisinin olmaması ve her şeyin tedavi edilmesi gereken bir şey olarak görülmesi çok sığ bir bakış açısı.

dikkatinizin dağınık olmasının nedeni, survival'ınızı buna bağlamış olmanız olabilir.
mesela takıntılar da böyledir.
bazı sorunlar, travmalar, ortamlar nedeniyle beden ve zihin bir şey yaratır.
ve o takıntı, aslında düşman değil, size yardımcı olmaya çalışan bir şeydir.
ona sığınırsınız.

dikkat dağınıklığı da bunun başka bir formu.
takıntı ne kadar içe döndürüyorsa, dikkat dağınıklığı o kadar dışarı açıyor.
mesela bulunduğunuz ortamda çok fazla şiddet ya da sizi rahatsız eden bir takım şeyler varsa, o ortamdan kaçmak için içe kapanırsınız, bu durumda obsesyonlarınızın olması ihtimali artar.
dışarıya açılma ihtiyacı hissediyorsanız, o zaman içeride sizi korkutan ya da yüzleşmek istemediğiniz bazı travmalar olabilir.
böylece içinizden uzaklaşır, dış dünyaya tutunursunuz.

aklınız dağıldığında, neyden kaçtığınızı ve neden bu akıl dağınıklığına sığındığınızı bulursanız, zaten durum sorun olmaktan çıkar.

bunu kurtulmanız gereken bir şey olarak görmeyin.
varlığını kabul edin ve birlikte hareket etmeye çalışın.
yukarıda dediğim şekilde düşünürseniz, bir süre sonra sizi bırakır zaten.

hayatta neye karşı direnç gösterirseniz, onu güçlendirirsiniz.
önce ona sorun, problem, rahatsızlık vb. diye etiketler takmadan, varlığını kabul edin.
ve orada olma nedenini bulun.

meditasyon bu süreçte yardımcı olur elbette.

Umarım evrimin bir yerinde kimin ne giydiğinin diğer insanları ırgalamadığı bir noktaya varırız.

edit: kadının en büyük düşmanı yine kadın.

gezmem.
saçma buluyorum.
üstelik estetik de değil.

transparan t-shirt içine güzel bir sutyen ya da o tarz bir şey giyilse daha seksi bence.
o giyilir.
ama tabii giyileceği yer var, giyilmeyeceği yer var.
taksime giderken falan giymemek lazım.

erkek olarak;

insanoğlu henüz buna hazır değil.

kılıçdaroğlu olarak;

böyle bir şey olabilir mi?

doğru bulmuyorum.

memelere özgürlük hareketini ben de destekliyorum. herkes istediğini giysin. ben olsam giymezdim ama. moda anlayışıma uymuyor

Bütün kadınlar erkekler gibi plajda orada burada memelerini açarak dolaşmaya başlasalar, ilk başta kaos ortamı oluşsa da en fazla bir iki jenerasyon sonra normalleşeceğini ve kimsenin yadırgamayacağını düşünüyorum.

Biz kapattığımız için, normalimiz bu olduğu için, şu an açılması ayıp-tahrik edici vs geliyor. Yoksa cinsel olarak konumu bir dudak veya bacaktan öte değil.

Sadece trde değil ki, ilkel kabileler dışında, dünyada nereye gitsek kadın memesi tabu :D O yüzden yurt dışında da üstsüz gezmem.

Gezmem. Neden dersen şu noktadan sonra hangi ülkeye gidersem gideyim içinden çıkamayacağım bazı ahlaki normların etkisi altındayım yıllar yılı burada yaşamış olmak ve bu ülkenin kültürü içinde şekillenmiş olmaktan dolayı.

Buna ek olarak estetik de gözükmediği noktasında blatta'ya katılıyorum.

Bir de böyle tırt isyanlar bana çok yalan geliyor ve sinirimi bozuyor. Maksat memelere özgürlükse, maksat meme utanılacak bi şey değil erkekler sonsuzluktan itibaren meme gösteriyorlar biz neden gösteremeyelim ise, esas kaygı buysa yani tamamen çıplak gezilsin o zaman. Memeleri gösteririz kimsecikler de karışamaz diyip tamamen soyunmaya cesaret edemeden bunu transparan bir kumaş parçasının arkasına gizlemek bana inanılmaz büyük bir iki yüzlülükmüş gibi geliyor. Ortaya koyduğu hiçbir iddiayı destekleyemeyen, tamamen gösteriş ve dikkat çekmek üzerine yapılan bir hareket olduğunu düşünüyorum. Norm olana karşı verilen her tepki haklı değil, akıllıca da değil ne yazık ki.

Evet, 10 dakika kadar bu gereksiz konu üzerine düşündükten sonra esasında s.kimde olmayan bu mevzuyu da geçmişin derin karanlığına gönderiyorum.

buff çok güzel açıklamış +1

giyip giymeme konusuna gelince benim için memelerim cinsel bir obje. çocuğum olunca farklı bir anlamı daha olacak ama o zamana kadar götümü açıp gezmekle mememi açıp gezmek arasında fark görmüyorum. bu sebeple asla giymem.

Türkiye'de değilsiniz, istediğinizi yapacağınız yerdesiniz. Öyle gezer misiniz?

türkiyede yetişmemiş olsaydım gezerdim. ama şu saatten sonra bi yere gidip memeler özgür bi şekilde istesem de dolaşamam.

bunun hakkında bir fikir sunulmasını aptalca buluyorum.

Turkiyede asla giymem..yurtdisinda da sutyensiz tisort ya da derin gogus dekoltesi haricinde mememi direkt gosterecek bisey giymem..cunku benim icinde hala buyuk bi tabu.ama yurt disinda gece bara gittigimde tranparan giyen cok fazla kadin gordum.yani en azindan bunu rahatlikla yapabiliyolar, guvenlikleri tehlikeye girmeden..ama orada bile cogu kisi icin meme demek cinsellik demek..dunyanin genelinde boyle bazi kabileler haric..oyuzden dunya uzerinde bu tabu bitmedigi surece oyle gezmem

gereksiz pahalı tekstil ürünleri gibi cinsel teşhir de kar oranı yüksek bir ticaret. kıllı meme ucu ile, sarkık göğüsler ile türk kızı mı giyecek onları. ha ha. o özgüven hiçbirinde yok. çıplaklık insanın en özgür duygusudur. evde çıplak takılan, denizde çıplak yüzen biri olarak söylüyorum ki bence cinsel devrim olmasının vakti geldi. internetin her yeri olmuş cinsel seks (bkz: porno sektörü), bi ünlü memesini açınca millet hala kafayı yiyor. ne ebru şallı , ne rihanna, ne fappening, hiç birine merak edip bakmadım. çok banal. kimi açılıyor kimisi de kapanıyor bu ara zaten. ayarı kaçtı işin iyice. cinsel devrim şart.

gündelik hayatta değil de tatil beldelerinde giyilebilir bir tarz bence bu.

ve evet, daha modern bir ülkede olsaydım arada sırada böyle gezebilirdim. bence çok şık ve güzel dururdu.

kendimi epey ileri ve açık görüşlü bir adam olarak tanımlarım ama bana da itici geliyor. olayın ahlak boyutunda değilim ama bence estetik değil. isteyen istediği gibi giyinsin yoksa. ben erkeklerin tayt gibi pantolonlar ya da bileklerinden bir karış yukarıda paçalar giymesini de sevmiyorum şahsen. o da estetik gelmiyor

Yazarken dinledim; youtu.be (şarkı çok güzel, teşekkürler prens)

rihanna'nın memeleri çirkin diye düşünüyordum, sonra aklıma geldi bu çirkin memelerle bile popüler olmasının getirdiği özgüvenle beğenilebiliyor dedim.

tüm bunların dışında, kıyafet çaputtur. ona kıymet veren(olumlu/olumsuz) sizin kafalarınız.

çok da şeyapmamak lazım.

bir de bu tür davranışlara genel tepki kadınlardan gelir genellikle, çünkü onlar hala destekli sütyen v yaka tişört taraftarı, bu şekilde daha etkili olabilecekleri zannı içindeler.

Kadın memesi kadın kolu ya da ne bileyim kadın kulağı gibi cinsel etkileşim içermeyen bir organ olsaydı, ki bunlardan da etkilenenler vardır ama genel anlamda konuşuyorum, tabii böyle şeyler mantıklı olabilirdi ama öyle bir şey değil bu organlar, e o zaman açmanın mantığı ne? Ben ana bacı eksenine girmeden, hiçbir kadının bu şekilde sokakta dolaşmasını istemezdim, dolaşanın da attention whore olduğunu düşünürdüm. Onun dışında, biz kadınların sadece Türkiye gibi ülkelerde risk altında olduğunu düşünüyoruz ama kadın dünyanın her bölgesinde, Avrupa'da da Amerika'da da tehlike altında, yani Türkiye'de giymem ama İsviçre'de olsa giyerim demek de mantıksız. Bir de erkekteki meme, evriminin son noktasına gelmiş bir tek ucu kalmış bir organ, erkekte öne çıkan bölge göğüs. Yani erkekler yapıyor hadi biz de yapalım diye bir şey yok. Biz mememizi çıkarmıyoruz ortalığa, yok çünkü. Meme ve göğüs farklı şeyler. Ha ben açık havada spor yaparken tişörtümü çıkarabiliyorum rahatlıkla ama memem olmadığı için çıkarıyorum, benim memem olsaydı ben de çıkarmazdım muhtemelen.

Erkeğim, genel olarak krem peynir'e katılıyorum.

Memenin, emzirmenin tabu olmadığı bir toplum daha yaşanılası geliyor bana. Kadınların rahatlığından ve sağlığından yanayım. Seks objesi olarak görülmelerine yol açacak akımlara sıcak bakmıyorum. Yani bahsi geçen akımı rahatlık, sağlık için destekleyen insanlara sıcak bakarım ama teşhir, seksi görünme ve ilgi çekme çabası ile destekleyenlere kendilerine yaptıkları için üzülürüm. Ki bu akım da biraz teşhir amaçlı sanki, niyet sütyenin zararlarından kaçmak olsaydı transparan detayı olmazdı. Yok, erkekler üstsüz geziyor biz de gezebilelim demek ise amaç, bir şehir merkezinde üstsüz gezen erkeğin de rahatsız edici olduğunu hatırlatmak isterim.

bir de şimdi farkettim, erkeklerin memelerini açık gezdiği yerlerde kadınlar da memelerini açıp gezebilirler ve evet bu 1 günde de olur(gezen çok sayıda insan var). olayı, o şekle sokmaya hiç gerek yok.

temel yanlış şurada bence; insanlar dilediklerini yapmakta özgürdürler fakat bu dilediklerini yapma özgürlüğü sadece o yapana has değildir. doğanın ve diğer insanların da buna bir refleks gösterme(onların da dilediklerini yapma) durumu vardır(hakkı değil) işte bu refleksi göze alarak yapmalılar insanlar istediklerini. (zaten döngü böyle oluyor, sen birşey yapmak istiyorsun yapıyorsun, doğa ve diğerleri buna refleks gösteriyor sen o reflekse- refleks gösteriyorsun, onlar buna refleks gösteriyor diye ilerliyor, akıl denilen şey de burada oluşuyor)

yani sen kuleden kuleye atlayacağım dediğin anda bunu yapabilirsin ama yer çekimi de ''nereye gidiyon hacı'' diyecektir. tıpkı sen erkeklerin memelerini gösterdiği yerde memelerini açarsan, bu boyutuyla ve şekliyle doğru orantılı biçimde diğer insanların senin memene bakmasına sebep olacaktır. emin ol, eğer seninkiler kadar büyük memeleri olan bir erkek de olsa yine insanlar ona o şekilde bakacaklardı. kadınla erkekte ki bu bakan ve yorum yapan sayısal farkta da, erkeklerin cinselliğe o kadar da hızlı ve istedikleri şekilde ulaşamaması etkeni ve erkekte meme o kadar da çok cinsel bir obje olmasa da kadında memenin cinsel bir obje olması hatta bununla ilgili seks pozisyonları ve fantazilerin bulunmasındandır.

çok başlık konusuyla ilgili değil ama yaklaşım biçimleriyle ilgili bir ''cevap bu'' oldu, kusura bakmayın.

Ana baci ekseninin dislanmasina karsiyim. Kisiler arasi empati icin gerekli bir eksen.

Olay memelere rahatliksa tisort niye transparan onu anlamadim.

Ben giymem cunku bok gibi. Ancak tabii ki MEMELERE OZGURLUK. Rahat memlekette olsam sutyensiz gezerdim.


Isteyen istedigini giysin, umrumda degil.

biz memelerimizi saklamıyoruz da, transparan tişörtlerle de dolaşmıyoruz.

kadın memesi cinsel istek uyandırıyor. siz erkek memesi görünce hipnoz olmuyorsanız aynı şey değil maalesef.

@mavijojobatanecigi Haklısın, biraz yanlış söyledim. Demek istediğim "Ana bacı ekseninden bakmayın" değil de, "Sadece bunu söyleyip geçmeyin" anlamındaydı. Mobilden uzun uzun yazıyorum, internetsizim. Cümleyi başından sonuna kadar çok iyi takip edemiyorum yavaş yazdığımdan.

Çok çirkin. İmkanı yok gezmem. Kadınım ama özgürlük diye bazı şeylerin saptırıldığını düşünüyorum teşekkürler.

kimsenin ne giydiğine karışmam isterse donla gezsinler ama ben memenin mahrem bölge olmadığına katılmıyorum.

"uygarlıkla birlikte gelişen bedeni gizleme alışkanlığı, cinsel merakı uyanık tutar ve kişi onun saklı bölümlerini ortaya çıkararak cinsel nesneyi tamamlamak ister" Freud

pudra iyi gelebilir

Ilık suda beklet bence de çok geçmiş olsun

www.thebodyshop.com.tr

tavsiye ederim, bunun bir de jeli vardı.
ama bulamadım.

bu tarz naneli ayak ve bacak kremleri oluyor her yerde/markada, bu linkte verdiğim olmasa bile, mutlaka birini edinin.
sürdüğünüz anda yorgunluk havaya karışıyor sanki.

bol tuzlu, soğuk ayak banyosu iyi gelir, ama soğuk suya ayakları sokup, bu sefer de üşütmeyin, hafif ılık olsun tabii.

onun dışında, ayaklarınızı yukarı kaldırın, bir süre öyle durun.
ama uzatın demiyorum, bildiğiniz yukarı kaldırın.
yani yatağa yatın ve ayaklarınızı kaldırıp duvara dayayın mesela.

Skechers almani tavsiye ederim. En rahat ayakkabiyi bu adamlar üretiyor.

gordon ramsay izlemenizi öneririm.
ben çok şey öğrenmişimdir.
youtube'dan takip edebilirsiniz.
teknik öğrettiği videoları da var.

www.foodnetwork.com
www.marthastewart.com
www.saveur.com

tarifler açısından en zengin siteler bunlar bence.

bana sorarsanız, tarzı size uyan belirli şefleri takip etmek önemli.
mesela türklerden uğur volkan uysal'ı beğeniyorum ben.

anlatırken öğretiyorlar da çünkü.
televizyon kanalları ya da yemek programları artık çok güzel, izletiyorlar kendilerini.
böyle böyle geliştirirsiniz.
sonra belki ufak çaplı bir kursa falan gidersiniz, dediğiniz gibi.

kendinizi geliştirip, bir cafefernando olabilirsiniz.
neden olmasın?
yemek kitabı falan, güzel olur yani.

Instagram hesabı açarsan deli takipçi yaparsın. Bi de erkeksin ha, baya ilginçli olur. Videolu tarifler çok tutuluyor. Para da kazanırsın tanıtımlardan.

@blatta: Son 3 yıldır tv'de bir tek 24 kitchen açık, sakallı motorculardan sekip jamienin 30dk'lıklarını ezberliyorum. Programlarda hep aynı trickleri veriyor diye kızıyorum bazen. Rudolphun fırını izleyip "yeaa ne tatlı!" diye mal mal kalıyorum falan.

Youtube'da da aynı şekilde, boş zaman oldu mu direk yemek kanalları şu bu, "hayatımı kapladı" derken bunları yaptığımı yazmayı atlamışım kusura bakmayın :) Uzakdoğu olsun, balık ayıklama videoları olsun, içinde ocak ve bıçak geçen herşeyi izliyorum.

Hayal tabii "keşke bu işten para kazansam" ama, çok uzak şeyler.

@mandalina kokusu: Instagramı bir türlü sindiremedim içime. Kendi bireysel hesabım var, bir de marka gibi farklı bir hesap açmak mı daha iyi olur? Tüm yemek tarifini videoda göstermek çok uzun sürer gibi geliyor orada. Belki 60 saniyede tüm işlemleri hızlandırıp göstermek belki?

bunlar olabilecek şeyler, neden olmasın ki?
bence hevesini hiç kırma.

sevdiğin, zevk aldığın sürece yap.
zaten o enerjiyle fazlasını da çekersin, önüne fırsatlar çıkar.

instagram bence de iyi bir fikir.
instagram+youtube kanalı.
yani aynı videoyu iki yerde yayınlamak gibi bir şey daha iyi olur.

kendine göre bir video/çekim stili ve bir tarz oturtursan, oradan yürürsün bence.
ya da mesela julie & julia'yı izlemiş miydin?
oradaki gibi kendine bir challenge belirleyip, ona yönelik bir blog falan açabilirsin.

İzlemedim ama şimdi hikayesini okuyorum, ilham verici :)

İkinizin de dediği gibi "Ev Erkeği" diye bir kanal açıp bunun üstünden basit de olsa yürümek güzel olabilir sanki.
Basit telefon çekimiyle, yukarıdan görüntü alıp videoyu daha sonra seslendirmek bile iş görebilir. Aklıma gelen ufak tariflerle başlayıp daha sonra geliştirebilirim sanırım.
Moral verdiniz, güzel oldu :)

Instagram şu an hata veriyor, tarif profilleri verecektim, duzelirse eklerim buraya.

Kadınlar 60 saniyeye sığacak şekilde tarif videolarını hizlandirarak yüklüyorlar, açıklama kısmına tarifi vererek müzikli/muziksiz video şeklinde. Bi kadının 1m takipçisi vardı, kakulelimutfak galiba. Hatta yabancı yemek profilleri bunun videolarını repost yapıyor. haticemazi var, daha başkaları da vardı, düzelse bi.

Evet, 5xx veriyor. Gerçi ben bi isim bulmaya çalışıyorum şu an.
Mutfak adamı, mutfaktaki adam, ev erkeği falan hepsini birileri kapmış :)

mandalina nın yazdıklarının üzerine facebooktan örnek vereyim
www.facebook.com

şöyle kesip biçilerek hızlandırılmış 60 saniyelik videolar hazırlanabiliyor

@freebird5406_2: Aynen, tasty kafasında şeyler düşünüyorum.
Bu kadar kaliteli produksiyon yapamam tabii ama, bozuk mozuk samimiyet olur :)

Beyler bayanlar, isim olarak "Erkeğin Şef Hali" nasıl sizce?
Saçmaladım biraz ama her şeyi almışlar :)

kadın olmak çok zor dostum.

ögrenecegin cok sey var dostum.

gülmedim

Cidden. Pembe de dışkılamıyoruz. Konu açılmışken.

Ben niçin ağda yapmayıp jiletle aldıklarını anlamadım.

Hic iyi agda yapamayan ya da jiletle iyi tiras edemeyen kadin da mi gormedin? Kirli sakal gibi olabiliyor ve bacak killarini kesmek istemeyen kadinlari destekliyorum.

bazen insan yalanlara inanmak ister...

iste bu da tam olarak oyle bir durum.

adam hakli.

@tahin pekmez yoğurt:

ağda çok zahmetli ve zaman alan bir iş de ondan.
jiletle bir duş süresi içinde işinizi halledebiliyorsunuz.
yine de sadece ağda yapan, jilet sürmeyen ya da hiç ağda yaptırmayanlar da var tabii.

Cunku ağda çok acıtıyor

Dogal tuysuz erkekler de var.
Ama tuy dokucu, agda vs kullanan kadinlar cogunluktur sanirim.
Koltuk alti degil de bacaklar bana sexi geldi.

Philips marka bi ışın kılıcı var bazı kadınlar onla alıyor cillop gibi oluyor ;)

Nasıl yapıdıgını merak edersen artı 18
www.youtube.com
Evet tepeden tırnağa ağda traş cımbız vs oluyoruz. kaş bıyık hatta bazen kadınlar tum yüzüne de agda yaptırıyorn. genital bölgeden bacaga her yere bir ton vakit kaybı olmadı binlerce lira lazere sırf ayu gibi kıllı erkekler bizi beğensin toplum kabul etsin diye.

@fasulyek:
söylemeden duramadım...
videodaki çok başarısız bir ağda uygulaması bu arada.
ağdanın türü de farklı ve çok kalın sürülüyor.
bizimkiler olsa 15 saniyede çatır çutur girişip, bitirmişlerdi.
üstelik elleri değmez bile.

@playing star again: ben normalde bacaklarının/kollarının tüysüz olduklarını, hormonal sebeplerle bazılarında biraz fazla olduklarını ve onları aldırdıklarını düşünüyordum. bikini bölgeleri, koltuk altları için gittiklerini düşünüyordum.

yani hani bazı hemcinslerimizin erkek olmasına rağmen fazla istenmeyen tüyleri olmaz ya, onun tersinin kadınlar için olduğunu sanıyordum.

Duyurudaki günün sorusu bence bu olmali. Ya da haftanin sorusu :)

Hiç çıplak kadın görmedin mi dostum?

@m e b, Homo sapiens-sapiens, butun derisi kil ile kapli olan bir mahluk.

Fakat bu killarin sekli, kalinligi ve birbirine yakinligi, DNA'daki katilimsal verilere ve vucuttaki testosterona gore degisiyor. Ozetle, herkesin tum vucudu killa kapli.

Kolları falan belki anlarim da butun epilator/agda reklamlari en cok bacak uzerinden yapilir genelde. Hic mi gormedin :) az ya da çok olur her kadinda. Yapisina, tenine gore degisir azligi coklugu ama var yani.

soruyu yanlis sormus; verdigi cevapla bu yanlisi acikliga kavusturmus.

kadinlarin kollarinda/bacaklarinda da kil olabilecegini ama bunun yaygin degil de istisnai durumlar oldugunu zannediyormus bu arkadas. bu acidan bakildiginda eskisi kadar siritmiyor.

Sonraki yorumlarını okudum. 2 ihtimal var akraba da olsa etrafında kadın yok veya etrafında kadın var ama tüysüzler.

mad men
house of cards

bunlar olabilir.

the originals, fantastik kısmına girer mi bilemiyorum, sadece vampirlik kısımları falan fantastik işte... onu saymasak the originals :)

13 reasons why çerezlik güzel gibi

The night of

Suits

Marvel dizileri, sırası Jessica Jones, Luke Cage, Daredevil ve Iron Fist olması lazım. Seneye de hepsinin ortak dizisi gelecek. (Süper kahraman da fantastik mi sayılır?) :(

black mirror. tek geçerim.

bombelenme olmayabiliyor, bende olmaz mesela.
ama gerçek olan şu ki, genelde adı olan manikür-pedikür/güzellik merkezlerinden ziyade, sokak aralarındaki "manikür-pedikür-ağda" (kuaför değil) salonlarındaki, dükkanın sahibi olan orta yaşlı ablalar/teyzeler bu işlerde iyidir.
şimdi ben çok bilindik bir güzellik salonuna gitsem de, bizim zerrin abla'nın manikürünü bulamıyorum hiçbir yerde mesela.
kötünün iyisi yani.

ne kadar sıklıkla yaptırılır sorusu kişiden kişiye değişir.
benim etlerim yumuşaktır, hatta et bile yok neredeyse, iki elim toplam 15 dk sürüyor.
ben ayda bir yaptırıyorum işte, bakımlı olsun diye.
ne kadar çok yaptırırsan, o kadar çok alışır elin.
bu sefer uzun süre ara verdiğinde şeytan tırnağı denen şeyler falan çıkıyor, el manikür istiyor.
yani çok da fazla alıştırma.
manikür yaptır, ojen bozulduğunda oje sür ya da gidip sadece oje sürdür.
benim ojesi bozulunca manikür yaptıran arkadaşım var, o doğru bir şey değil.
manikür yaptırdıktan sonra geceleri cuticle oil denen tırnak eti yağları var, onlardan sürersen, zaten süreyi çok uzatırsın.
flormar'dan, mavala'ya her markanın var ve çoğu da iş görüyor.

İstanbul'da 30 ila 70 arası değişiyor gittiğin yere göre.
illa pahalısı iyi olacak diye bir şey yok.
ellerini ve tırnaklarını beğendiğin bir arkadaşına sor, onun yaptırdığı yere git mesela.
en iyi o şekilde bulursun.

mavala manikürü diye bir şey var bir de.
etler kesilmiyor, itiliyor.
onu da deneyebilirsin, ama mesela benim ellerime çok uygun olsa da, manikür yaptırmışım hissi vermediği için normalini tercih ediyorum genelde.

Bence yaptir. Manikur iyidir :)
Arastirip hijyeninden emin oldugun bilindik bir yere yaptir. Mumkunse birileri önersin. Beceriksiz birine gitme. Tirnaklarinin, kenarlarinin ne zaman bozulduguna bakarsin ona gore gidersin. 2-3 haftada bir iyidir mesela. Ayda bir yaptiran da var haftada bir de. Bakarsın duruma. Ortalama 30 civarına yaptirabilirsin. Yaptiracagin yere, semte gore 30-50-60 tl bandında degisir.

Kendi makasını, pensini, törpünü al da git. İzmir'de 20+ manikür, 30+ pedikür ama ben hiç yaptırmadım. Kendim itiyorum.

Pınar almayı bıraktık.
Hiç bir işe yarayacağını sanmıyorum, daha etkili olması için bir yöntem bulunsa dahi işe yarayacağına inanmıyorum.
Bizimki sadece karıncanın yangına karşı savaşı gibi.

aslında büyük bir farkındalık oldu ve girdiğim her markette pınar ürünleri indrimde şu an. sorduğumda da satılmıyor diyorlar. daha da etkili olması için bir şeyler yapmak lazım o yüzden sormuştum bunu.

ben kendi kendime yapıyorum ama babam daha dün süzme peynirini almış pınarın. dediğin gibi indirimdeyse, fakirliğimizden almışızdır :Dd

boykot ediyorum.
daha etkili olması için herkesin yapması lazım.
bizim insanlarımızda biraz lakaytlık var, tavır koyamıyoruz.
karıncanın yangına karşı savaşı olmasının nedeni de bu.
ama örgütlensek ve kimse geri adım atmasa, karıncanın yangına karşı savaşı falan olmaz.
o yüzden vazgeçmeden, güç yettiğince direnmek lazım.

Cicek filan gonderme bence, ortada fol yok yumurta yok. Mesaj yazmak yerine aramayi deneyebilirsin. Sakin cicek filan gonderme bence.

aramak harika fikir.Ses tonundan anlarsn bir cok seyi.

1 hafta arama ısrarcı davranma, sonra çiçeksepetinde jelibonlu eğlenceli paketler vardı, tatlıca bir not yazarak çiçek yerine o paketlerden gönderebilirsin,
o not ile birlikte bi konser, tiyatro vb.eğlenceli bir etkinliğe davet et

ilk buluşmada "ne konuşcaz bir şimdi" stresi/çekingenliği olabilir, bu sayede sessiz kaldığınız zamanlarda seçtiğiniz etkinlik devreye girer.

çıkışında duruma göre tatlı tatlı muhabbet edebileceğiniz yere geçersiniz veya evlere dönüp günü değerlendirirsin. buradaki akışa göre de sonraki sürece yön verirsin.

ama hemen çiçek gönderme, hatta biraz süre ver hanım kızımıza kendini bir düşünsün tartsın, merak etsin seni

Tolkien +1 cevap falan vermediğine göre istemediği açık bir şekilde belli kırmak istememiş seni sadece cevap vererek.

Bence de uzatmaya gereknyok. Hani cok cekingen bi kizsa ve sen de illa bi daha soracagim diyorsan ara sor. Cicek cok abarti. Ben sıkılırdım sahsen cicek alsam ortada bir sey olmayan birinden. Rahat edemezdim.

gönderme sakın.

Tolkien +1

mantıklı düşünmek gerekirse bir insan neden buluşmaya bir cevap vermez ? Ya istemiyor, ya da saçma sapan bir naz peşinde. Ikisi de senin ısrar etmemen için yeterli sebepler. Bu işler bu kadar zor olmamalı. Birbirini isteyen iki insan görüşür olur biter. Çekingenlik falan degil bu. Cevapsiz kalmak baska bir sey. Birilerinin peşinden bu kadar ugrasmayin. Yok onun isteksiz oluşu, cevapsızlığı benim icin sorun degil ille sorucam diyorsan arayip sor. Çiçek çok abartı.

İşyerine gelen çiçek direkt dikkat çekiyor kızı zor durumda bırakabilir. En yakın arkadaşım çiçek ve çikolata gönderdi her kademeden insan alt üst farketmeksizin imalı imalı bakıp çiçek kimden diye sordu. Millet dedikoduya bahane arıyor çiçek yollama.

çiçeği aklından bile geçirme.
gerisini bilmiyorum.

her zaman çiçekten yana bir insanımdır.
ama bu sefer olmaz.

hani hafif "bilmiyorum ki..." falan gibi ağız yapmış olsa bile olurdu, ikna çalışmaları falan yapılırdı, ama cevap vermeyen insanla bir şey olmaz.

göndermeyiniz.

Dikey yüzeyleri silmek. Camlar, dolap kapakları, duvarlar, banyonun fayansları vs. ifrit kesiliyorum. Çok da yorucu.

bulaşık makinesi yoksa bulaşık. anlayamazsınız. ütü de zor ama açıkçası ütüyle pek uğraşmıyorum olduğu kadar deyip geçiyorum.

Yoo ben erkek olmama rağmen üşenmem ya, ütü falan yaparım yani. Tek yaşadığım için alıştım.

Sadece yemek olayı canımı sıkıyor, yemek yapamıyorum pek

ütü ama ben ütü yapmıyorum kışın ya. zaten kazak falan giyiyorum ve kazaklar genelde kırışık falan olmuyo. geri kalanları da annem ütülüyo.
cam silmeyi sevmiyorum bi de.

ütüyü hem beceremem hem de sevmem. aslında ev işine dair hiçbir şeyi sevmem de, en azından haftada bir biraz toparlamak gerekiyor ortalığı.

ailemleyken düzenli biriydim, eşyalarımı derli toplu tutardım falan. bekar hayatında çok dağınıkmışım, düzensizmişim aslında, onu gördüm.

en sevdiğim şey ütü. birazdan 5 gömlek ütüleyeceğim, ne mutlu bana.

En sevmediğim elimde bulaşık yıkamak, arkasından da süpürge ile süpürmek geliyor sanırım.

Yemek yapmak :(

Ütüyü severek yaparim. Ama camasirlarla ilgili diger isleri sevmem. Makineye atmak, katlamak, yerlestirmek, dolaplari duzenlemek.. ama en cok bulasigi sevmem. Makineye yerlestirip temizleri bosaltmayi da, elde yikamayi da hicbir sekilde sevmiyorum.

Toz almak. Mezun olayım, toz dinamiği üzerine araştırma yapıcam valla. Bir kere siliyorsun, iki gün sonra her şey başa dönüyor. Ütü yapan biri değilim. Yemek yapmayı eğlenceli bulurum. Bulaşık yıkamak sıkıcı bir eylem. Ama toz almak kadar olamaz.

Hepsini seviyorum, yaptıktan sonraki tatmin çok güzel. Belki yemek yapma ve bulaşığı daha az seviyorum.
Ama hepsine de üşeniyorum, bu bi gerçek..

Çamaşır yıkamak.
Makine yıkıyor demeyin, o kadar nefret ediyorum ki evde 2 tane 4 kapılı dolap ağzına kadar dolu, en son 2 ay önce çamaşır yıkadım şu an giyecek az kıyafetim kaldığı için yıkamak zorundayım.
Ayırması ayrı yıkaması ayrı asnası toplaması kurumasını beklemesi katlaması ütülemesi yerleştirmesi ayyy nefret ediyorum.
Ütüden nefret etmiyorum, dandik süpürge yüzünden süpürge de çok sinir bozucu.
Cam silmek bana çok eğlenceli geliyor.

Çamaşır ve süpürge kesinlikle.

Ben genelde evde iş yaptıkca resmen dinleniyorum beni sıkmıyor ama en sevmediğim iş ıspanak gibi topraklı yeşillikleri yıkamak. Sirkeli suda bekletsem de tüm yaprakları teker teker yıkamam aşırı zaman kaybı geliyor. En sevdiğim de yerleri silip pırıl pırıl yerlere çıplak ayakla basmak :D

hiçbir şey değil ama tencere yıkamak!
öğrencilik yıllarımda yeteri kadar tencere yıkadığım için nefret etmiştim. sonra bulaşık makinesi aldım rahatladım. bunun dışında ev işlerini zevkli bir hale getirmeye çalışıyorum. mesela ütüyü gece geç saatte yaparım ve yaparken de mutlaka içerim :)
yemek desen yeni tatlar denemeyi seviyorum, boşandıktan sonra daha çok yapmaya başladım. zorlandığım bir şey var o da sanırım toz alırken dar alanlara girmek. üşendiğimden değil ama bu cüsseyle (1.95) dip temizliği yapmak gerçekten insanı yoruyor.

Nevresim değiştirmek. Askerde bile kendim değiştirmezdim evde mecbur değiştiriyorum ihale bana kitlendi, ömrümden ömür götürüyor her seferinde.

kesinlikle nevresim değiştirmek.
zulüm.

toz almak. bütün sebebi de o zaten. süpürmek, silmek vs ütüye bile bi yere katlanabiliyorum ama toz almak tam bir zulum geliyor bana.

Yemek yapmak disinda butun ev islerinden nefret ediyorum :(

1) bir yerleri silmek ve süpürmek

Toz almak.
Yemek pisirmek

ütü :(

evi süpürmek (önceden çok sevmeme rağmen yoğun kedi tüyünden dolayı usandım artık)
en sevdiğimse ütü.

ütü benim de :( zaten çok beceremiyorum düzgün yapabilmek için epey uğraşmam gerekiyr, bi de o çıkardığı ısı bunaltıyor iyice. kabus gibi. temizlik, yemek ve bulaşığa bayılırım ama. terapi gibi geliyor bana.

bir kisi de cikip perde takmak dememis ya lan. bu kadar mi cok seviyorsunuz bu lanet şeyi? allah dusmanimin basina vermesin.

Ütü. Kesinlikle ütü. Bir de ütü titiziyim.

Geri kalanını az da olsa severim. Hele temizledikten sonra oturmayı çok severim.

ocak ve fırın silmek :( nefret ediyorum. ocağın üstündeki o demirler, fırının ızgara telleri hiç sevmiyorum onları temizlemeyi. bazen ocağın üstünü uzun süre temiz kalsın diye aliminyum folyo ile kaplıyorum o derece.

hahha guldum okurken. utu guzel ya. hele o giysinin duzlesmesi. kol kisimlarini sevmiyorum ama zor oluyo.

carsaf degistirmek kesinlikle! yeni serilmise yatmak sahane olsa da o surec cok ama cok zor. hele bir de yatak duvara dayali oldugu icin yatagin her kosesine ulasamadiginda.

yesillik yikamak sevimsiz.

bir de camasir katlamak. cunku her giysi turunun ayri katlama stili var bende ve cok zamanimi aliyor :(

kitaplik tozu almak sevimsiz.

Yüzerken mümkün oluyor. Hatta bazen bir konuya bilerek odaklanmaya çalışıyorum; ama anında kafam dağılıyor.

Tabii burada uzun süreli yüzmekten bahsediyorum.

Bazen.

Mesela şunu dinleyince sadece buna odaklanıyorum

www.shazam.com

Meditasyonu ciddiye alamıyorum spor yaparken düşünmüyorum.

Aşırı yorucu meslekle uğraşan insanlarda görülebilen bir şey ama normal insanlarda pek görülmez.Çok çok yorucu işlerle uğraştığım vakit bir dönem boşluğa bakıyorsun ama buna anlam yükleyecek ve konuşulacak bir durum görmüyorum

eksiduyu.ru

Ben de duramıyorum, spor yaparken bile dikkatimi dagitsin diye abd eyaletlerini sırayla ezberden falan sayiyodum mesela, bi de aşırı düşünme sorunum var benim en ufak şeyi bile kafama takip binlerce kez tekrarliyorum beynimde

bu imkansız. kendi nefesine odaklandığında bile diyafram kası, vücuduna girip çıkan havayı düşünüyorsun.

Meditasyonun amaci dusunmeden durmak degil. Dusundugunun farkina varip her seferinde nefesine geri donmek.. sonra tekrar ve sonra tekrar..

düşünce suçlusu gibiyim. ota boka efkar yapıyorum. her şeyi dert ediyorum. bilmiyorum.

hiç düşünmemek değil ama daha az düşünmeyi başarabiliyorum. ben zikir çekiyorum. her gece yatmadan önce 1000 tevhit çekiyorum. uykum çok tatlı oluyor o zaman. ilk zamanlar düşünceler fıldır fıldır dönüyordu beynimde. zamanla azalacak onlar sen devam et dediler. gerçekten azaldı. sabreder ve çok çekersem o kadar duruluyor beynim. hele tefekkür dehşet bir şey. tefekkürde derinleşmeye çok meyilliyim. güzel bi kitabını bulursam alacağım. araştırıyorum. birde rabıta varmış. onu da öğrenip deneyeceğim. güya düzenli zikir çeken insanların rüyaları güzelleşiyor ve hatta burunlarına güzel kokular gelebiliyormuş. ben henüz bunlardan çok uzağım.

çok fazla ama tom ve jerry ile bugs bunny arasında kaldım.

candy

2. sırada da ay savaşçısı vardı

3te de bugs bunny

Taş devri ile Hollywood Yaramazları

sırasıyla ilk 3

road runner, jetgiller, şirinler

Hollywood Yaramazları, Taş Devri, Ninja Kaplumbağalar, Tom ve Jerry.

bir de, spider man'i hep çok sevmişimdir kendimi bildim bileli.
hâlâ da izlerim.

captain tsubasa, beyblade, yugi oh, casper, scoby do.

Teletabiler, Şirinler, Taş Devri

Şirinler, Taş Devri ve Jetgiller. Ama en çok Şirinler.

Maske

Maske

Şirinler hatta bu yaşımda geçen hafta sinemada yeğenim ile izledim; ondan daha çok ben eğlendim.

Şirinler ile ilgili çeşit çeşit çocukluk hikayelerim de vardır; evlendiğim günün akşamı şirinleri izleyip şirinleri izleyip yatacağım demek gibi. piknikte babama saatlerce şirinleri aratıp bulamayınca 'ben iyi bir çocuk değil miyim?' diye aglamaya baslamisim. Babam 'şirinler bu ormanlarda yaşamiyor' diye kandırmış beni. Ayrıca belirli bir yasa kadar da şirinlerin evi diye mantar yemeğimi hatırlıyorum.

Böyle bir şirinler aşkı vardı bende.

pokemon

Uçan kaz, clementine, candy, heidi, değerli

life with louie
mad jack the pirate
voltran
ghost busters
heman
xmen
maske
şirinler

youtu.be

402 no'lu sınıf
heidi
şirinler

star da yayınlanan spider man
alkislarlayasiyorum.com

fox kids ve jetixtekilerin hemen hepsi. onlardan öncede kanal dedekiler.

pazar sabahları voltran, okul sonrası he-man, bir de clementine vardı huzursuz ederdi.

Looney tunes. Bugs bunny'yi o kadar sevemezdim ama diger karakterlerine bayilirdim.

Bir de Maske'nin yeri ayri tabii:) MUthis karakterdi:D Kilodu kafaya gecirme hareketi bende aliskanlik yapmisti, kapsonlu giyenlerin kapsonunu cat diye kafasina gecirmekten kendimi alamiyorum. Yasim 29, hala yapiyorum:D

en sevdiğim şirinler'di. onun arkasından da snoopy, simpsonlar, red kit ve heidi gelir.

ek: varyemez amca ve rocko'nun modern yaşamı (gerçi bunu 11-13 yaş arası falan izlerdim, geç çocukluğa denk düşüyor yani) da vardı.

www.youtube.com

jetgiller, aslan kral, scooby doo, haa bir de tsubasa ve beverly hills

Esteban, Sirinler, Varyemez Amca, Tsubasa, Genki, Clementine, Voltran. Kucuklugumde Trt1den baska kanal olmadigindan ne yayinlansa gozlerimizi dort acip izlerdik.

Ay savaşçısı. Bu aralar yeniden başlamayı düşünüyorum hatta.

valla çok vardı yaaaa <3 hala da düzenli olarak çizgi film izliyorum -tabi artık animedir, familiy guy'dır, southpark'tır falan seyrediyorum ama olsun :D -

looney toons'un tiny toons diye bir versiyonu vardı, ana karakterlerin çocuk versiyonları vardı, mesela erkek çocuk tavşan -ne demekse- maviydi, kız olanı pembe gibi :D onu severdim.

sihirli kurdele'ye bayılırdım, hatta daha geçenlerde tekrar bitirdim :D ara ara izlerim hala :3

sailor moon, wedding peach gibi mahou shoujo - magical girl animelerini severdim, hala da severim :D sailor moon galp

bir de mavi suyun sırrı vardı trt'de, hatta disney sonra buna benzer bir çizgi film de yaptı, onu severdim çok.

bir de luff-a-lympics vardı aldkşadkadkasi onu çok severdim.

aa dragonball'u unuttum!! <3 XD

he-man ile she-ra'yı da severdim, ama aşırı değil.

şeker kız candy'e ba-yı-lır-dım! terry grandchester <3 zaten kızların efendi adam yerine piç tercih etmesi hep bu pezevenk yüzünden XD

şirinler'i hala çok ama çok severim, oyuncaklarını biriktiriyorum :3 hatta ufak birşey: bir yüksek lisans+doktora dersine, hoca her derste sabahleyin kinder sürpriz yumurta getirirdi, biz de bilmemkaçyaşındaki eşşek kadar "çocuklar" hepsini biriktiriyorduk -bu dediğim 3-4 sene önce falan oluyor- hepimiz asistandık, hepimizin odası ağzına kadar kinder'den çıkan şirinler oyuncakları ile kaplanmıştı XD

aa varyemez amcayı da çoook severdim! ve dark-wing duck! yeah! darkwing duck'a bayılırdım, çok seksiydi bence XD

tom ve jerry demiş miydim? :D

bi de slam dunk ile tsubasa'yı da severdim ama asla sportif bir insan olmadığım için daha çok arkadaşlık duygusu yüzünden severdim sanırım :/

disney çizgi filmlerinin hepsini de severdim, hatta trt'de bir seri halinde hatırlamışlardı diye hatırlıyorum, babam hepsini kasede kaydetmişti, oturup seyrederdik ailecek.

bir de uçan kaz nils ile çanta kafa-testerella ikilisini severmişim daha da küçükken ama ben hatırlamıyorum, annemle babam anlatıyor :D

ha bir dee!! MAGIC KNIGHT RAYEARTH! sihirli şövalyeler! bu da magical girl cinsinden, ama clamp evreni çok başkadır ve manyaktır, o yüzden ayrı bir yeri vardır bende :)

ha bir de şunlar var: maske -aşıktım XD- , tazmanya canavarı -evet looney tunes ama ayrı belirtmek istedim, çünkü aşıktım-, kaptan mağara adamı -aşıktım-, çakmaktaşlar, jetgiller -zamanda nasıl gidip geldim belli değil XD hannah barbara'nın hangi çizgi filmi varsa artık XD - BEVERLY HİLLS GENÇLERİ!!! BİANCA <3 ALDSJKİDKAİ kötüyüm kabul XD bi de çok küçük olmasam da, nickelodeon'daki çizgi filmlerin çoğu: rocko's modern life, kablam, hey arnold!, rugrats, ahhh' real monsters, catdog vs vs

en sevdiğimi sormuşsun ama ben hepsini de en çok sevdim *hüzünlü kemanlı müzik girer* :,)

Digimon harikaydı. Sonrasında beyblade, pokemon, megaman, shaman king, yugioh. Hepsi de güzeldi.

şirinler, tom ve jerry, çizgifilmden sayılırsa eğer teletabiler, pokemon, sailor moon,
life with louie, 402 no'lu sınıf, çılgın korsan jack, örümcek adam, süper kene,
sünger bob, the wild thornberries, rugrats, danny phantom.. çok var daha :D

Şirinler
Tom ve jerry
Bugs bunny

Batman, He-Man, Conan, Rambo, Tsubasa, Richie Rich

oscar
he-man
ninja kaplumbağalar

arkideş: bugs bunny.

ağaçkakan woody vardı bir de.

şirinler tabii ki, he-man.

www.youtube.com

bi kedi gördüm sanki.

İnsanlardan ne kadar uzakta takılırsam, iki konuda da o kadar sağlıklı olduğumu farkettim.

İlkine örnek olarak, işyerinde insanlarla min. muhabbet içindeyim ve zorla bişeyin içine sürüklenmediğim takdirde kafam acayip rahat.

meditasyon
meditasyon
meditasyon

Fiziksel direnç için spor yaptım. Eskiden zırt pırt farenjit olurdum, artık eskisi gibi değil.

Mental için blatta hiberna meditasyon demiş, çok katılmak isterdim ama ben yoga ve meditasyon sırasında kendimi veremeyip çok gülüyorum. Kendimi dışarıdan Umut Sarıkaya karikatürü gibi görüyorum, bir gülme geliyor bana. Kaç yoga seansında kadının sakinleştirici sesine kahkaha attığımı hatırlamıyorum. Mental için sosyal kalmaya uğraşıyorum, ne kadar çok insanla laflarsam o kadar iyi hissediyorum. Spor buna da iyi geliyor aslında, endorfini pompalıyor. Bir de çevredeki aktivitelere katılıyorum yeni yeniz onlar da kafamı çok rahatlatıyor.

@aychovsky:

kendine uygun tekniği bulamamışsındır.
sessiz kalınca hop diye derinleşecek zannediyor insanların çoğu.
yani orada yapılan toplu meditasyonlardan randıman almamış olman normal.

nefes saymanı ya da guided meditation yapmanı öneriyorum.

Geçen duyurunu hatırlıyorum kesinlikle uzak dur bu adam çok net kötü niyetli biri.

sorunun içerisinde doğru olduğunu bildiğin cevapları veriyorsun zaten. Tek yapman gereken kendini zorlayarak bunları uygulamak.

niye kalbinizi kıran birinin yanında huzurlu ve güvende hissediyorsunuz? bu durum ya da duygu tanıdık geldiği için mi?

sizdeki durum hem biraz ego sarsılması, hem de biraz özdeğer sorunu gibi.

içeride ne oluyorsa, dışarıda da o olur.

yani siz kendinize nasıl davranıyorsunuz ki, karşınızda size böyle davranan biri var?
ve siz kendi içinizdeki bu meseleden nasıl uzaklaşamıyorsunuz ki, dışarıda da buna bağımlısınız?

egonuza yenik düşmeyin.
kabullenmeyi öğrenin, hayatı akışına bırakın.

birini terbiye edecek gücünüz de olsa, bunu yapmamanız lazım zaten.
terbiye de edemezsiniz, o ayrı.

bu tip insanlar sadece enerjinizi çalar.
merkezinizi o olarak değil, kendiniz olarak belirleyin.
kendinize odaklanın.
merkeziniz o olduğu sürece, hem enerjinizi çeker, hem de bu şekilde sürünürsünüz manevi olarak.

Özellikle erkek için yapılması şart. evini arabsını 1 sene evli kaldığı karısına kaptıran o kadar fazla adam var ki şok olursun.

Mantikli bi sey bence olmali

nö

Ben olsam mal ayrılığı rejimini seçerim. Sözleşme yapılmamışsa zaten mahkeme edinilmiş mallara katılma rejimini kabul ediyor.Evlendikten sonra alınan şeyler ortak sayılıyor.

bence oyle bir derdi olanin yapmasi lazim ama sunu da soylemek lazim ki,
1 sene evlenip evini arabasini kaptiran adam demek ki evlendikten sonra evini arabasini almistir. o zaman da gayet normal zira iki kisi bir aile olarak harcamalari yapip ortak butce ile ev araba aliyorsunuz demektir. daha onceden aldiysa bir seyini kaptiramamasi lazim.

Sözlesme derken tamamen mallari ayirmaktan bahsediyorsunuz sanirim. Şu an uygulanan mal rejimi sozlesmesi mantıklı bence zaten. Fazlasina gerek duymam. Evlenmeden once sana ait olan her şey sende kaliyor zaten bosanmadan sonra. Kimsenin kimsenin evinin arabasinin üzerine konması gibi bir sey yok yani. Evlilik içinde sonradan edinilen mallar yari yariya paylasiliyor.

Evleneyim, sevgi saygı guven mutluluk olsun ama "belki bir gun bosaniriz evliligimiz boyunca emek verip birlikte edindigimiz seylere ortak olma. Benim maaşım benim evim ayri olsun. Her seyimizi ayiralim " gibi bir anlasma yapmak istemem. Evlilik surecinin de bir anlamı olmalı. Evleniyoruz yani şirket kurmuyoruz sonucta. ortak hayat kuruyorsak, bir seyler ortak olmalı diye dusunuyorum.

benim malım mülküm, mısır'da ölmek üzere olan dedemin dedesi olmadığı için, istenirse yabarım.

evlilik süresince alınan malların boşanırken bölüşülmesi bence doğru ve olması gereken.

bunun dışında, ben evlilik içinde, "senin paran-benim param" olayını da doğru bulmuyorum.
yani herkesin parası ayrı olsun dendiğinde, bağlar zayıf olur ya da zamanla zayıflarsa, o herkesin kendi hayatını yaşamasına dönüşüyor.
o yüzden bütçeyi de birlikte yapmak önemli bana göre.

şimdi diğer yandan bakınca da, insanların analarından babalarından gelen malları mülkleri var.
paraları var.
onu güvenceye almak istemesi de bir yandan mantıklı aslında.
ama evleneceğin insanla "bir gün boşanırsak, ben şimdiden kendimi garantiye alayım" diye bir şey imzalamak, o ilişkinin üzerine soğuk su döker en iyi tabirle.

yani mantık olarak kısmen doğru olabileceği durumlar olsa da, kalp kırar, samimiyetsizlik yaratır, ilişkiyi bozar.

Yapmam. Sevdiğim bir kadınla evlenip, doğal yollarla (aldatma olmadan) ayrılık noktasına gelirsem ceketimi alır giderim. Ceketim yok ama olsa sadece onu alırdım. Ev de araba da onun olsun.

Yaparım. Ne kadar seversem seveyim ve sevilirsem sevileyim, benim de onun da iyi yönde olduğu kadar kötü yönde de değişme ihtimalimiz var. Hem kendimi onun bu ihtimalinden, hem de onu -sevgimden dolayı- benim bu ihtimalimden elden geldiğince koruyabilmek adına, yani kendimi de onu da iyi ve doğru yöne daha bi sabitlemek adına yaparım.

Eğer o bunu bana karşı güvensizlik kaynağı olarak görürse benim için yanlış kişi olduğunu anlarım. Benim kafamla yapamaz o adam. Ben de onun kafasıyla yapamam.

Yok yapmam. Çok saçma ama ben insanların öyle birbirini soyup soğana çevirmesinin nadir olacağını düşünüyorum. Ama oluyormuş. Ama evlilik sözleşmesine ihtiyaç duyduğum biriyle de evlenmek istemem. Bana ayıp gibi geliyor. Doğrudan bir kuşku var orada. Evlenmem daha iyi.

1- yavşakibnegötverendir
2- aldatmak ne kelime ren geyiği gibi boynuzları çıkar

kime göre ahlaksız neye göre ahlak?

kendisine göre ahlaklıdır başkasına göre olmayabilir.

ama yaptıkları kaliteli ve güvenilir bir insan olmadığını gösterir.

eşini aldatır mı? böyle giderse öyle gözüküyor ama böyle tipler genelde zaman geçince öyle bir aşık olur ki hiç beklemediği anda birden değişir gözü başkasını görmez. belli olmaz yani.

karşısındaki kadının ilgisini pervasızca kullanması çok büyük karakter bozukluğu.
ama ciddi ilişki düşünmemesi, seks odaklı ilişkiler kurması, aynı anda birden fazla kadına yürümesi falan normal.
bunları karşısındaki kadınlar da bilip, kabul ediyorsa, adam neden ahlaksız olsun ki?

ama tutup da kendine aşık edip, sırf yatıp kalkmak için kullanıyorsa falan, en korkunç erkek modeli tabii.

severse aldatmayabilir.
yani aldatmak çok farklı bir şey.
hiç beklemediğin, etliye sütlüye karışmayan, sakin sessiz adamlar karılarını aldatabilirken, evlenmeden önce yapmadığı kalmamış adamlar karısının dizinin dibinde oturabiliyor.
bunun kesin bir cevabı olamaz.

okurken birisi beni anlatmış dedim, böyle bir şey olamaz. en son ciddi ilişkimi ne zaman yaşadım hatırlamıyorum. yani bire bir aynısıyım. dürüst olmak gerekirse, sevgiliyken seviyorsam aldatmam. yani bunun için ekstra çaba sarfetmem. ama evlendikten sonra bi süre geçince sıkılacağımı öngörebiliyorum, aldatırım gibi.

kimseye seviyorum ayağı yapmadım yalnız. ahlaksız olduğumu düşünmüyorum o yüzden.

ilişki içi ve ilişki dışı dinamikler bambaşka.
kendimden örnekle, herhangi bir ilişki yaşamadığımda birden fazla insanla flörtleşebiliyorum, buluşabiliyorum. yanlış gelmiyor, çünkü karşı tarafın da aşağı yukarı böyle olduğuna eminim. ama ilişki içindeyse bunu yaptığım için üzülüyorum, karşı taraf da daha öncesinde yaptığı için daha çok üzülüyorum.
bu zamana kadar da aldatmadım.

Benim erkek arkadaşım da aynı.
Geçenlerde rating ölçümleri ile ilgili tartıştık resmen. O her tvde rating cihazı olduğunu ısrarla iddia etti, ben ise people meter ile ölçüldüğünü ve bazı evlerde olduğunu söyledim. Aldığım cevap 'saçmalama sürekli saçmalıyorsun' oldu.
İşin kötüsü, ben psikoloğum, ve psikoloji ile ilgili bir konuda bile olsa söylediğim şey ona göre saçma, en iyisini o biliyor, ya da tvde onedioda falan duyduğu gördüğü saçmalıklar benim bilgimden daha güvenilir geliyor ona.
Sanırım hayatımızdaki erkeklerin egosu herhangi bir konuda onlardan daha bilgili olmamızı kaldıramıyor.

Böyle böyle ilişki bitiyor işte.

Eski sevgilim -ki dünyanın en araştıran insanıydı kendisi- bir şey diyorsam hiç sorgulamazdı. Ben de çok net gıcık olurdum bu arada.

ahahahaha ben de böyleyim. şüphecilik değil alışkanlık. alınganlık etmeni gerektirecek ve kişisel algılayacak bir durum yok bence.

@bir nick var benden içeri, aynen öyle. Sizin anlattıklarınız da çok benzer.
İlişki üç yıllık, bittiği filan da yok da sinir olmaya devam ediyorum işte. Babam da böyledir benim zaten. Ondan mı ki..

kompleks bunlar hep sanki.
yani ego kılığına girmiş kompleks.

aslında normali "yahu dur şunu x bilir, ona sorayım" denmesidir.
benim için öyledir mesela, yani karşımdaki insanın neyi bilip neyi bilmeyeceğini bilirim, bildiğinden haberim olmayan bir şey söylerse de ciddiye alırım.

böyle düşünülmeyen biriyle ancak lisede falan ilişki yaşanır gibi.
insan karşısındakini ciddiye almaz mı ya?

kompleks filan değil, gözünde düşünsel olarak ondan daha aşağıdasınız bu yüzden bu tür konularda size güvenmiyor.

bunun da sebebi standart kadın erkek ilişkisi içinde çokca anlatılan birşey zaten. kadın etkilenen maşuk olmaya yönelik bir varlık olduğu için, bir süre sonra erkeğin bu tür çıkışlar göstermesi çok sıradan.

onu bu hale siz getirdiniz.


Bu size değer vermediği anlamını içermiyor ama fikirlerinize o kadar değer vermediği anlamını içeriyor. yani şöyle daha açıklayıcı olabilir, çocuğunuz çikolata istediğinde gider ona alırsınız ama komşuyla olan sohbetinizde araya karışıp fikir beyan ederse ''sen karışma, hadi odana'' demeniz çok olası. Yani onun istekleri sizin için kıymetli, üzülsün istemiyorsunuz hep mutlu olsun istiyorsunuz ama fikirleri kıymetli değil. çünkü o henüz bu şeylere akıl erdirebilecek bir konumda değil sizin için.

Annem ilk nisanlisini bu sebepten birakmis. Annemin bildigi yerde gidip baskasina yolu sormus annem biliyorum demis adam da sallamamis. Sonunda annem de nisanlisini yolun ortasinda birakip eve donmus.

Açıkçası ben de öyle yapıyorum. Ona soruyor, sonra gelip duyuruya soruyorum mesela, duyuruda duyunca inanıyorum. Sevgilim biraz sallayan bi insan, belki ondan böyle yapıyorumdur.

Tabii uzmanından bilgiyi beğenmeyip onedio'dakine güvenmek farklı bir uç ya da bildiği yolu başkasına sormak da ama sıradan durumlar için fragile lady + 1

Araştırmak alışkanlık bende. Belki sevgili haba durumuna gece baktı. Dün gece baktığım hava durumu ile bu sabah baktığım hava durumu arasında iki saatlik bir yağmur fırtına farkı var. Üç tane hava durumu app'im var, birine bile güvenmeyip bakıyorum. Bir de bazen bir kişinin söylemesi kesmez, konu ile ilgili çalışmaları falan toprlarım. Bu da kişisel değil, meslek hastalığı ve kendine güvensizlik sonucu. Kendime de şu açıdan güvenmiyorum; 2+2=5'tir gibi aşırı basit hataları dikkatsizlikten çok yaparım. O yüzden kendim bir şey söyleeken çoğu zaman söylemeden önce bakarım bir şeylere. Bazen de bakmam ve bakmadığımda genelde şapa otururum. O yüzden de alışkanlık oluyor böyle şeyler.

Yine de, uzmanından bilgiyi beğenmeme veya yol tarifine güvenmeme ayrı bir saygısızlık belirtisi bana göre.

ay eski sevgilim böyleydi. ayrıldığımda başka sıkıntılarımız olduğunu da anlamıştım geriye dönük bakınca.

sen de biraz daha geniş açıyla incele, çok farklı ve fazla sıkıntınız varsa önce sıkıntılarını söyle, baktın değişmiyor ayrıl. yoruyor çünkü böyle insanlar.

bi tanesi de beni hiç beğenmezdi. allah ım kendimi beğendiricem diye ne uğraşmıştım, yazık valla.

Bizde de zaman zaman oluyor. Ben de aynisini yapiyorum ona, gul gibi gecinip gidiyoruz.

ben de genelde öğrendiğim bir bilgiyi sorgularım ya da araştırırım. önemli olan neyi ne derece yaptığın ya da hangi durumlarda yaptığın. Bu hareket sürekli, bir çok konuda yapıldığı zaman insanın kendine değer verilmediğini hissetmesi ve saygı hissedilmediğini hissetmesi çok doğal.Herkese aynı şekilde böyle davransaydı en azından bu hareketleri kendi karakter özellikleri ile açıklanabilirdi. ama sana daha çok şüpheci davranması, başkalarının dediklerinin daha doğru olması, başkalarının beğendiklerinin daha güzel olması tehlikeli bir ego göstergesi. Çünkü bu durum kendisine daha yakın olan, kendisine daha çok değer veren kişilerin daha çok değersizleştiğinin bir göstergesi olabilir.

bende boyleyim erkek arkadas olarak ama ben sadece kiz arkadasima karsi degil herseye karsi boyleyim.

bir bilgiyi birden fazla yere sorgulatip onaylamadan dogru kabul etmem.

cok basitce bir doktora sorup tatmin olunmaz, bir gorustur o sadece.

bilimsel seylerde biri gelip bana sunu okudum derse ben kendim onu ana kaynagindan okumadan inanmam. oyellikle turkce kaynaklara hic inanmam, orjinaline bakmak lazim her zaman. ozellikle turkce kaynaklarda okudugum seylerin buyuk kismi yanlis, hatali ya da carptirilmis.

kisaca bu kotu bir sey degil tam tersi guzel bir sey. ben bir sey anlattiysam biri kontrol ediyorsa alinmam.

@mete kudur, başından beri böyleydi erkek arkadaşım, onu ben değiştirmedim. Ama vurgulamaya çalıştığınız şeyi merak ediyorum. Nasıl ve ne gibi bir etkim olmuş olabilir, açabilir misiniz?

Sadece erkek arkadaşım değil, eskiden samimi olduğum bir arkadaşımın da çok belirgin bir özelliğiydi bu. Rahatsız edici bir özellik ama şahsi algılamamaya çalışıyorum. Aslında erkek arkadaşımınkini de şahsi algılamamaya çalışıyorum, zor olsa da. O arkadaşlarının fikirlerini daha önemsemediğini, benim alınganlık ettiğimi söyler hep.

Genel anlamıyla psikolog olmak, sizin çalışmalarınız, başarılarınız hakkında yorumu ne oluyor? Emeğinize kıymet veriyor mu?

ahahuahu, aynısını eski kız arkadaşım yapıyordu. o da bana özeldi. bilgim olduğunu bildiği bir konuda, arkadaşının arkadaşından duyduğu şey benim 47 dakika boyunca yaptığım açıklamadan daha geçerli oluyordu. veya adı sanı duyulmamış bir sitede okuduğu şeye körü körüne inanması yüzünden ciddi bir tartışma yaşamıştık. sonunda bitti ilişki işte. iyi ki de bitmiş.

Biraz daha iyi anladım şimdi durumu. Olay sadece bilgi, güvenmeme ya da araştırmama değil sanırım. Eskiden ben de benzer biriyleydim. Ben heyecanlandığında heyecanına ortak olmuyordu ama o heyecanlanınca aynı heyecanı benden de bekliyordu. Tamam, yalan söyleyip sevmediği şeyi sevmiş gibi görünmesini istemiyordum da, o ben heyecanlanırkenki, örneğin, duyduğum ve sevdiğim bir şarkıyı dinlettiğimdeki 'Bitse de gitsek' ya da 'sivas sivas olalı böyle zulüm görmedi havası aldığım keyfi öldürüyordu. Heyecanımı onunla paylaştığıma pişman oluyordum ama o oyun oynarken mutlu olduğunda içten içe onun sevdiği bir şeyi yaptığını görüp benim de mutlu olmamı bekliyordu. Açıkçası oluyordum da, öyle çocuk gibi neşelenmesi de hoşuma gidiyordu ama zamanla bunun tek taraflı oluşu beni çok rahatsız etmeye başladı. Bir süre sonra onunla bir şey paylaşmamaya, zevk alacağım şeylerden zevk almaya başladım. Sırf şevkimi kırmasın diye. Ne de olsa sadece bir iki şarkı, belki birkaç dizi ya da film sahnesi; o da paylaşmadan kalıversin dedim. Sonuçta neler neler paylaşıyorduk ve birkaç şeyin lafı olmazdı. Yine de paylaşmak istediğimi paylaşamayınca, ilişkide yalnız hissetmeye başladım kendimi. Ne bileyim; hayatı paylaşıyorsun, acını paylaşıyorsun, fikirlerini paylaşıyorsun ama keyfini paylaştığında karşında 3 dakika boyunca senin elinde rehineymiş, kafasına silah tutuyormuşsun gibi davranan birini görmek hayattan aldığı zevkten soğutuyor insanı. Bir olasılık da araştırmacı da değil, sadece dediğini sallamayan biri olabilir.

Eğer bu manzara tanıdıksa, tebrik ederiz, bencil ve mızmız sevgili sahibi olmuşsunuz demektir.
Eğer böyle değlise, ben yanlış yorduysam, her şey olabilir.

Hem Ayço'nun, hem de senin tariflediğiniz gibi biriyle beraberdim ben de. Bi süre sonra mücadeleden bezdiğimden, işin doğrusunu yanlışını boşverip herşeye he demeye başladım. Hiç bi coşkumu paylaşmaz, onunkileri alkışlar oldum. Çekilmez bi hayattı doğrusu. Sonunda aklımı başıma toplayıp ayrılmıştım.

Kendisiyle tanışmamıza çok yakın bi arkadaşım vesile olmuştu. Onun bu sürekli üste çıkan, beni ezen ve önemsemeyen tavırları arkadaşımın da dikkatini çekmiş. Bana demişti ki, o bu bencillik ve bilmişlikleri herkese yapabiliyor ama sana sökmüyor, bu yüzden rahatsızlığının acısını senin üstüne giderek çıkarıyor. Ben de seviyorum diye katlanıyordum, şimdi dışarıdan bakınca çok acayip gerçekten..

Yalnız şu nüansı da ekliyim; eski ofis arkadaşım, biri kendine bişey danıştığında ne görüş beyan etmişse aynen uygulanmasını beklerdi. Ben ise fikir alma amaçlı bişeyler sorar, üstüne biraz daha araştırır ve nihayetinde kendi kararımı veririm. Ona sorduğum konularda bu türlü davrandım mı küplere binerdi. Zamanla bu türlü düşünen bi kaç kişi daha tanıdım. Şahsen bu davranış türünü de aşırı buluyorum. Ben ise sorulan şeye görüş bildirir, hiç arkasını aramam mesela. Senin örnek verdiğin bu türlü değil muhtemelen ama bunu da eklemek istedim.

ağzının duruşuna sinir oldum ağzına ağzına vurasım geldi çarpıya basarak çıktım.
bence değil:/

güzel bir adam değil, yani baktığında ağzı burnu ne güzel demezsin, ama genel olarak bakınca gayet hoş bence.

değil, hatta tipsiz; ama çekici.

çok itici.

Neden itici buldunuz ya adamı?

taş gibi adam lan buna da laf edeceksek...

Adam gayet çekici

erkegim, adam gayet yakisikli. buns bok atan yakisikli gostersin de gorelim

yakışıklı/karizmatik arasında bi yerde bu adam ama kesinlikle çekici

salt yakışıklı diyemem ama

yakışıklılık ''kıyas'' üzerine kurulu bir kavramdır. kime göre(kimden, daha) yakışıklı ?

ortalamaya göre evet yakışıklı, yani yolda görseniz alalede bi erkeğe göre yakışıklı. ama fotoğraflara göre (yani alışık olduğunuz, ortalama instagram zirvasına göre de) fena değil.

dediğim gibi yakışıklılık kıyas bir kavram. koy bu adamın benim yanıma, al işte inanılmaz yakışıklı. ama koy yusufun yanına değil. hayat tuhaf.

Gerçekten adamı yakışıklı mı? Bunun kadın karşılığı "Esra Erol güzel mi" gibi bir şey. Evlilik programı sunan bir kişi ne kadar güzel olabilirse o kadar. Bu adam da Kurtlar Vadisi'nde oynayan biri ne kadar yakışıklı olabilirse o kadar yakışıklı. Dolayısıyla belki yakışıklıdır ama bana değil.

Kimse beğenmemiş omg ben diziden biliyorum diyedir belki bilmiyorum ama bence çok karizmatik ve çekici ya, ayrıca yakışıklı da diyorum.

ilk defa gördüm dolayısıyla hiçbir önyargım yok. Sokakta görsem bir daha dönüp bakarım elbet ama 5 dk sonra unuturum, öyle diyeyim. Yakışıklı değil, yüz hatları keskin ve düzgün.

ibiş

@basond yok artık

@aychovsky +1. ben bu adamın oynadığı diziyi seyretmedim, kendisini ilk defa gördüm. ama esra erol bu adamın kadın versiyonu bence, aychovsky çok güzel bulmuş. benim için yaptıkları işin önemi yok. ama hem esra erol'un hem de bu adamın yüzünden, hareketlerinden, pozlarından kibir akıyor. insanın kendini beğenmesi, bakımlı olması, öz güvenli olması güzel. ama sanki bu insanlar bu özelliklerinin dışında çok çok kibirli, o yüzden insanı itiyor. farklı karakterleri olsa belki çekici gelirdi ama bu halleriyle aşırı itici.

Ben neden bunu söylediğini ve neyi savunduğunu anlamadım gerçekten. Neden kadın kocasından önce eve gelmeliymiş :s ?

Şaşırmadım. Bu tarz düşünen çok fazla kadın ve erkek var. Gerçi bu lafı bi erkek söyleseydi nasıl linç yerdi düşün? Böyle kadınlar için üzülmüyorum bunların karnından sıpa sırtından sopa eksik etmeyeceksin.
Araştırma görevliliği falan hikaye. Kaç tane bilim insanı niteliğinde akademisyenimiz çıkıyor ki artık. Çoğu memur gibi olmuş akademide. Bu kadın da memur zihniyetliymiş, bir bilim insanı gibi düşünmesini bekleyemezsin. Gitsin kocişine yemek hazırlasın

@qazaqwsx evi düzene koymak ve kocası eve geldiğinde kapıda karşılamak için.

@gmzo o kadar saçma ki aklıma bile gelmedi..Şimdi burdan türkiyede akademideki insanların haline mi yanayım..kadının dar görüşlülüğüne mi yanayım..nerden tutarsan...

Maalesef kafasındaki ataerkil düşüncelerden kurtulamamış bir kişinin beyanı. Ne zaman kadın-erkek eşit olduğumuzu anlayacağız acaba?

dabi dabi

hep

Eve duzene koymak niye sadece onun goreviymis? Anahtar diye bir sey icat oldu ondan esi de edinirse kapida karsilama geregi kalmaz.

Kusura bakmayin girisim sert oldu biraz ama sinir oluyorum boyle seylere ya.

çalışmayan bir kadın için olsa ben de aynısını düşünürüm. adam çalışmıştır, epey yorgundur. evine gelince eşini, onun sıcak karşılaşıyışını görmek, stresinden sıyrılıp yuvasına geldiğini hissetmek ister bence. ama kadın çalışıyorsa böyle bir şeyi dile getirmek anlamsız tabii.

araştırma görevliliği falan hikaye +1 çalıştığım/okuduğum yerde herkes en az doktora öğrencisi, aynı mantıklar, ay çocuğumlar, vay kocişimler

@limoncello hakikaten de memur yakıştırması doğru sanıyorum. aynı bilim dalındayız, ben yeni başladım. "çok zorlanmazsın zaten, yılların deneyimiyle birlikte oturmuş bi sistem var ders vermeyle ilgili, sana da o sistemi öğrenmek kalıyor sadece." dedi bir ara. yani araştırmak, düşünmek, eğitime bir şey eklemek yok. üzüldüm açıkçası.

@vegas bu yüzden kendimi garip hissettirdi sanırım. ben de evleniyorum birkaç aya ve bu muhabbetin açılması üzerine kurdu çünkü bu cümleyi. öyle de tatlı bir dille söylüyor ki, kendimi toplumun yüz karası gibi hissettirdi ki senelerdir böyle söylemlere sert bir dil ve tavırlara karşı çıkıyorum aslında.

Akademisyen yalnizca kendi konusunda biraz bilgiye sahip o kadar. Zeka gostermesini beklemiyoruz.

egitim cahilligi aliyor.

şimdi tabii ki insanlar istediği şekilde yaşayabilir, muhafazakar ya da modern. kocasından önce de gelebilir, sonra da. kocasının ayağını da yıkayabilir, hatta suyunu da içebilir. nitekim bunlar kişisel tercihlerdir, başkasını ilgilendirmez, kimse de yaşam tarzı ve özel hayatındaki kişisel tercihler için yargılanamaz.

ama olay 'kadın dediğin.....', 'erkek dediğin ....' tarzı genellemelere giriyorsa ve makbul kadının nasıl olması gerektiği tanımı yapılıp kocasından sonra eve gelen/gelmek zorunda olan kadınlar ocakdışı bırakılıyorsa bu zihniyet eleştirilir, memur zihniyeti demek de az kalır hatta. burda anladığım kadarıyla bu kişisel bir tercih olarak değil, olması gereken olarak görülmüş.

ayrıca eğitim cehaleti alır+1 bizde nedense eğitim yoluyla zihniyeti değişen çok çok az insan var. şu da önemli akademisyen denen kişi kimdir? lisedeki öğretmenin üniversitede ders anlatanı mı? akademisyen olan kişi kendi alanı dışında çok bilmese de açık fikirli, araştıran, dogmatik, geleneksel yargılara değil de evrensele ve bilime önem veren insandır bence. o yüzden muhafazakar zihniyetli bir bilim insanı olmasını düşünemiyorum. ama muhafazakar bir çok akademisyen varsa onlar da bence memur zihniyetlidir.

yukarıda yazanları pek okumadım, kim ne demiş bilmiyorum, ama muhtemelen linç edileceğim.

kadınım ve ben de öyle düşünüyorum.
çalışıyorsa falan, ayrı tabii.

ama ben de evlenirsem, kocam gelmeden yemek falan yapıp, beklemek isterim.
aile düzeni önemli bir şey.
şirkette ceo da olsam, evde yemeğimi kendim yapmak isterim mesela.

benim de ailemde hep öyle oldu.
evde yardımcı bile olsa, yemekleri hep kadınlar yaptı.
ki hani aşırı geleneksel olmayan, tipik İstanbul ailesine sahibim.
benim annem falan da hep gittiğimiz yerden kalkardı eve üvey babamdan önce gitsin, yemek yapsın diye.

bunda kadın haklarına aykırı bir şey göremiyorum.
kadın erkek ilişkisinde bazı şeyler muhafaza edilmeli ve belirli seviyelerdeki düzen korunmalı.
yoksa o evlilik düzeni olmadığında ilişki rayından çıkabiliyor.

sen o gün çok çalışacaksındır, adam yemek yapar, sana sürpriz olur falan, onlar ufak tefek hoşluklar, tamam.
ya da yemek yapamazsın, yorgunsundur dışarıdan bir şey istersin, yemeğe çıkarsın falan filan.

ama genel olarak evin düzeni ve aile hayatı, üstelik bir de çoluğa çocuğa karışma meselesi de varsa, bence çok önemli.

sevdiğim adamı kapıda karşılamak, önüne iki tabak yemek koymak beni de mutlu eden bir şey olur sonuçta.
bunu yapamadığında da insanın huzursuz olması normal.
evcimen olmanın kötü olduğunu düşünmüyorum.
ne benim kadın haklarımı ihlal ettiğini, ne de karşımdaki adamı sığıra dönüştürdüğünü düşünüyorum.
evin dışındayken herkes kendi işinde istediğini yapar, isterse kadın şirkettekileri asar keser, ama evde kadın kadın, erkek de erkek olmalı.
"bunu yapınca mı kadın olunuyor?" e, yani.
despot bir düzenden bahsetmiyorum, ama rollerin değişmemesi lazım.

bir de, dediğim gibi yani ben kadın olarak zevk/haz alıyorum bu tip şeylerden zaten.
incilerim dökülmez adamı kapıda karşıladım diye.

ben bu soruya patriarka/feminizm tartışmasından bağımsız olarak cevap vereceğim. çünkü sorunun bağlamı gerçekten de bu tartışmadan bağımsız.

öncelikle insanların kendi hayatlarıyla ilgili verdikleri her karar, eğitim seviyelerine bakılarak yargılanamaz. bir yanda prof. bir kadın çocuk büyütmek için işini gücünü bırakabilir, bir yanda da ilkokul mezunu bir çift tamamen toplum tabularını kabullenmeksizin yaşayabilir. eğitim yaşam tercihlerinde bir etken olsa da ''tek etken'' değildir.

ikinci olarak kendi hayatınızla ilgili tercihlerinizi ''modernitenin gereği'' olarak görürseniz, bu hayatı başkalarına da dayatma ya da onları küçümseme yanılgısına düşersiniz. kant 20. yy felsefesinin temellerini kurmasına rağmen köyünden dışarı çıkmayan bir adamdı. sadece bu yönünden yola çıkıp kant'ı yobaz ilan edebilir misiniz?

özellikle duygusal ilişkiler ve aile kurmak gibi konularda (her ne kadar insanlığa dair güncel bilgi ve birikimden yararlanmak gerekse de) insanlar bilimsel yöntemleri değil kendi ailelerine ve çocukluklarına dair bilinçdışı pattern'leri takip ederler. kimse okuyarak çocukluk tramvalarının üstesinden gelemez.

siz hiç ''bilimsel'' bir şekilde aşık olan bir bilim adamı gördünüz mü? göremezsiniz çünkü duygular bilişsel değildir.

bu tarz bakış açılarında patriarkanın hiç etkisi yoktur demiyorum. tam tersine çok etkisi vardır, fakat bu etki düşündüğünüz kadar korkunç bir şey de olmayabilir.

modern toplum yapısı ve kadının özgürleşmesi konuları da gece yarısı mesaileri ve göçmen bakıcılar tarafından büyütülen çocuklar demek değildir. bu kavramların özümsenmesine daha baya zaman var bana göre.

(bu son kısım soruyla biraz ilgisiz oldu. kendi tramvalarını ailesi üzerinden tatmin etmeye çalışıp kendi ailesini tramvatize eden ve bunu feminizm olarak gören algı - ki sizde bu var demiyorum- beni sinir ediyor da ona serzenmişim aslında biraz.
bak bu tam mansplaining oldu işte :)

sunumsuz yakalanmak istemeyenler sadece ev hanımları olmuyor işte ne yazık ki... slfjsl istemsizce güldüm çok komik ya :D

ulkenin onde gelen universitesi ne ki, oradaki arastirma gorevlisi ne olsun...

millet dusune dusune yasamiyor ki...

benim anneme de oyle dedikleri olurdu, o da babam da sallamazlardi - ki, babam gayet agir bir adamdir. hala hastasiyim.

sanırım genel bir fikrimi yazacağım ben de, cevaplar için teşekkürler.

öncelikle akademide bulunduğunu belirtmemin sebebi (türkiye'de akademinin durumundan bağımsız olarak), üniversitelerin her şeyden önce eleştirel ve özgür düşüncenin geliştirildiği ve öğrencilere aşılandığı yerler olması gerekliliği. dolayısıyla bu ortamda bulununan bir kadının toplumun biçtiği rolleri bu denli kabullenip, üzerine aksini kesinlikle kabul etmeyişiydi beni asıl şaşırtan. kısa konuşması aşağı yukarı şöyleydi: "eşim benden önce evde olduğu zamanlarda kendimi çok kötü hissediyorum, bence kadın kesinlikle kocasından önce evde olmalı. hocalar anlatırlar bölümde bazen (artık aramızda olmayan, bölümün eski hocaları olan bir çiftten bahsediyor), ali hoca ayşe hocayı erken gönderirmiş eve. saat 4 buçuk olunca 'hadi sen git artık' dermiş ki kendisinden önce evde olsun. kadın önce evde olsun ki kocası geldiğinde kapıyı açıp, karşılasın." bu noktada ben müdahale ettim, sert bir cevap da vermek istemeyerek "onların zamanında belki normal karşılanıyor olabilir ama bence öyle bir şey kalmadı." buna da cevabı "yok yok, bence hala kesinlikle kadın önce eve gitmeli."

bunun kendi yaşamımı modernitenin gereği olarak kabul edip, başkalarını küçümsemekle alakası yok. dilerse ve ekonomik durumları el veriyorsa kadın (veya erkek!) çalışmamayı tercih edebilir. hadi diyelim kendi ilişkisinde de birtakım rolleri üstlenmeyi, kocasından önce eve gitmeyi isteyebilir. ancak bunu çalışma ortamında dillendirip, hele ki aynı pozisyonda çalışan iki insanı örnek göstererek birinin diğerini eve önden göndermesini normal ve doğru karşılamak, kadını toplumdaki yerinde kendi söylemleriyle bir adım geriye itmektir. üzgünüm ama üniversitede öğrencilerle içli dışlı olan birinin bu söylemleri savunuyor ve aksini kesinlikle reddetmesi benim için kabul edilebilir bir şey değil.

yani çalışmayıp evinle ve çocuklarınla ilgilenmeyi tercih etmek farklı bir şey, çalışıp kadının eve daha erken gitmesini savunmak çok farklı bir şey.

yere dusup kirilan sarap kadehi + 1
krem peynir + 1
gmzo + 1

'Kocamdan önce evde olmak istiyorum' ile 'Kadın kocasından önce evde olmalı' arasında dağlar var gibi geliyor bana. Dişi kuşun yuvayı yapması değil, 'Yuvayı yapanın dişi kuş olmaması çok yanlış, dişi kuş olmalı' diye tutturulması rahatsız ediyor. 'Erkek dediğin ...', 'Kadın dediğin ...'lere katılmıyprum. Her evin kendi düzeni var, bir taraf ezilmedikçe ve hayat müşterek oldukça sıkıntı yok. Halamın eşi erken emekli olmuştu ve halam 60 küsur yaşına kadar çalıştı; evlilikleri de mutlu bir evlilikti. Eniştem halam geldiğinde çayını karıştırıp verirdi. Başka bir mutlu evlilik de teyzeminkiydi; onda da teyzem erken emekli oldu ve eve o baktı. Herkesin kendi mutlu olduğu dinamik neyse odur. Bu kişinin de içinin sıkılması olabilir, 'Niye için sıkılıyor' diyemem, kendi nasıl mutlu oluyorsa öyle mutludur ama "Yok yok, bence hala kesinlikle kadın önce eve gitmeli" empozesine saygı duymuyorum.

''üzgünüm ama üniversitede öğrencilerle içli dışlı olan birinin bu söylemleri savunuyor ve aksini kesinlikle reddetmesi benim için kabul edilebilir bir şey değil.''

siz kabul etmeyin o zaman :) muhtemelen sizin kabul edip etmemenizin de bahsettiğiniz kadın için hiçbir önemi yoktur. ayrıca akademide olan, öğrencilerle içli dışlı olan birisi toplumsal cinsiyet rolleri konusunda sizden farklı düşünebilir, düşündüklerini çalışma ortamında özgürce dile getirebilir (sen ne kadar özgürsen o da o kadar özgür kısaca)

ha gidip derste öğrencilerine bunları anlatıyorsa, diğer insanları yargılayıp rahatsız ediyorsa, herhangi bir şekilde mobbing yapıyorsa filan yorumum değişir tabii ki. böyle durumlar yoksa hazmetmek veya kabullenememeye devam etmek dışında bir seçeneğiniz yok gibi duruyor.

edit: ben kadının kocasından önce eve gelmesi gerektiğini filan düşünmüyorum elbette. ama böyle düşünen birinin böyle yaşamaya hakkı var. böyle düşündüğünü söyleme hakkı da var. aynı şekilde düşünmeyen birine de ya he deyip geçmek ya da ilgili insana karşı kendi argümanlarıyla kendi düşüncesini savunmak düşer.

kimse kimin hangi konuda ne kadar görüş bildirebileceğini belirleyemez. böyle şeylere kalkışmak bence de en hafif tabirle ayıp ve aslında hadsizlik :)

Zaten yolda gebermişim, iş yerinde bir sürü insanla uğraşmışım bir de eve gelince "çok açım!" diye sabırsızca bekleyen birini bulmak tüm sinirlerimi hoplatıyor. Biri başimda beklerken iş yapamıyorum. O yüzden kocamdan önce eve gitmeyi tercih ederim.
Niye yemek benim görevim oluyor da eve koşmak istiyorum? Annemden görüp koşullandım, adamın "o nerde bu nerde burası dağınık" diye kendi başına yapıyor gibi gözüküp 2 kat eforla iş yaptırmasından hoşlanmıyorum, adamın duygu sömürüsü moduna geçip "ah ah ne sofralar kuruluyordur sımdi orda burda" diye söylenmesinden nefret ediyorum.
Kociş ciciş oğluş/kızış muhabbeti akademide de, havalı plazalarda da oluyor. Kendileri kadar "süper kadın/süper hizmetli/süper anne" değilseniz yargılayıp, olmayan akıllarından verip, çeşitli şekillerde sizi ezip bastırmaya çalışıyorlar.
"He" deyip geçmek en iyisi, kendi görüsünüzü söyleseniz bile onlar bunu kutsal kişiliklerine saldırı olarak görüp agresifçe şirretliğe başlıyorlar. Gerek yok.

@aychovsky'ye katılıyorum, bunu tercih etmek ve gereklilik olarak görmek bambaşka şeyler.

e adam yumurtayı zor kırıyor, ona bıraksak aç kalıcaz, bu durumda ben de elbette eve erkenden gidip yemeğimi kendim yapmak isterim. ama bunu isteyen bir kadın; yorgun olduğunda ya da canı yemek yapmak istemediğinde "bugün de böyle olsun" diyemiyorsa ya da mesela evin diğer işlerini de kendi yapıyorsa bir dursun ve kadınlığını sorgulasın. sonra yevmiyesini alıp evine dönsün zira bildiğin hizmetçilik yapıyor bu şekilde.

hepsini geçtim; bunu kadın erkek rolüne bağlamak ve bu rollerin sabit olduğunu düşünmek benim için çirkin bir davranış ve şahsen kanımı donduruyor. bana bunu annem söylese "hadi ordan" derim, sevgilim söylese "keyfin bilir" der kapıyı gösteririm.

e o sabahın köründe gidiyorsa ben de gidiyorum? o çalışıyorsa ben de çalışıyorum, ben de para kazanıyorum? herkesin eli ayağı tutuyor? işleri paylaşmak yerine olayı neden "kadının rolü"ne getiriyoruz? sırf çocuk doğuruyoruz diye mi dağıtılıyor bu roller?

Herkesin kendi ilişki dinamikleri var. Onlarınki öyle demek ki.

bu cümleyi odanızı temizlemeye gelen bir kadından duysanız muhtemelen bu soru olmayacaktı. meslek fetişizminden kurtulmak gerek. belki akademisyenler özelinde beklediğiniz özgür düşünme gerekliliği bunu da kapsıyordur.

akademiklere fazla anlam yüklüyorsunuz gerçekten, bir alanda uzman olması örnek kişi ya da düşünceyi temsil edeceği anlamına gelmiyor. zaten üniye gelene kadar öğrencilerin kafa yapısı, karakterleri oluşmuş oluyor. Öyle insanın hayatını değiştiren hocalar ilkokulda, lisede oluyor. Her ikisi yönünden de ülkemiz çok leş malesef. Eşimde akademisyen, prof/yrd doç vs arkadaşları ailecek oturmaya geliyor. bölümdeki prof eşini çalıştırmadığını, kadının yerinin evi olduğu gururla anlatıyor. adamın eşi bana eve eşimden sonra geldiğim için acıyor resmen. sınıf öğretmeni falan olsaydın keşke diyorlar.

aychovsky + 1

Eve genelde ben daha erken geliyorum. Dolayısıyla gayet domestik kocamı kapıda karşılıyorum. Üzerini değiştirip gelince beraber yemek yiyoruz (ben hazırlamış oluyorum, çocuklar daha önce yiyor). Ben ondan daha geç eve geldiğimde ise o beni kapıda karşılıyor, üzerimi değiştirip geldiğimde sofra hazır oluyor.

Eve daha erken gelebilmeyi istiyor muyum, evet. Ama bunun sebebi kocama "hizmet edebilmek" değil. Beraber daha fazla vakit geçirebilmek. Bizim evliliğimizin dinamiği bu.

izüel-herfi muktazam.

neden yakısıklı? acıp bakmadım fotoya ama ben değilsem yakısıklıdır mutlaka.

Eli yüzü düzgün ama yakışıklı demem.

Izzet altınmeşenin oğlu olduğunu duyduğumda şaşırmıştım eli yüzü düzgün efendi çocuk görünümlü ama vahşetengiz bir yakışıklılığı yok

Normlara gore yakısıklı sayılabilir eli yuzu duzgun. Bence degil

Tatlış

haklıya her zaman hakkını veren bi adam olmuşumdur bu adam yakışıklıysa ben apollonum

eli yüzü düzgün +1

fakat cool olmak için fazla kasıyor gibi. fotolardan o izlenimi aldım ben.

eli yüzü düzgün, kendince (ama bana hitap etmeyen) bir tarzı olan, neşeli bir kardeşimiz.
yani çirkin değil, böyle tipler genelde gülmeleriyle-konuşmalarıyla falan ya da enerjileriyle göze hoş görünürler.

Babasının izzet altınmese olduğunu düşününce komik geliyor, güzellik ölçütünden ziyade. Sebebi de zamanında bobilerde yapılan i.a. zirvesinde yapılmı bi monteden:

Hangi izzet?
:-.)

çirkin ve antipatik bir havası var.

düzgün.

Çirkin değilsiniz, sadece fakirsiniz sözünü hatırlattı.

profilinde fotoğraflarının en alt sırasında yer alan tekir daha yakışıklı. yirim <3

cunku hastaneye ve ilaca ulasim olmasi gerektiginden daha kolay ulkede. ciddi hastaligi olmayanlar sisteme asiri yuklenmis ve asiri sekilde gereksiz ilac aliyorlar, bu nedenle gercekten doktora ve hastaneye ihtiyac duyanlar ne randevu ne de tedavi olmaya Zaman bulamiyor.

bunun yaninda siyasi Propaganda araci olarak da bu durum kullaniliyor. gripseniz, azicik beliniz agriyorsa vs vs Doktor Doktor gezebilirsiniz, cok az para odersiniz, cebinizden pek para cikmaz ama ciddi bir hastaliginiz varsa, ameliyat olmaniz ya da pahali bir ilac almaniz gerekiyorsa ya Devlet odemez ya o ameliyati yapan Doktor ozeldedir, ya devlette yer yoktur vs vs ulasamazsiniz gerekli hizmete veya cok para odemeniz gerekir.

bunun adina saglikta donusum diyoruz iste. aslinda hastaneye ihtiyaci olmayan Saglam cogunluk Doktor ve ilac begenmiyor, kiymik batmasi nedeniyle 15 doktora gorunebiliyor, cok mutlu, gercek hasta azinlik parasizlik ve doktorsuzluktan ölüyor.

almanyada Boyle degil. saglik vb Hayati konular siyasi Propaganda amaciyla kullanilmadigindan herkes tam ideal olmasa da daha esit sartlarda ihtiyac duydugu Kadar saglik hizmetine ulasabiliyor.

fayfim'in dediklerinin yanı sıra, insanlar mutsuz.
aile ilişkileri çok karmaşık.
evlilikler iyi gitmiyor.
çoğu insanın maddi sorunları var.
gelecek kaygısı yaşanıyor.

bunların hepsi sağlık sorunu nedeni.

bir de şu var, yazmayı unutmuşum.
insanlar hasta olmaktan bir anlamda hoşlanıyorlar.
şimdi "ben isteyerek mi kanser oldum?" diyenler çıkmasın, onu demek istemiyorum.
ama bir anlamda, bilinçaltı düzeyde bütün hastalıklar "beni görün, beni sevin, benimle ilgilenin" demek.

kendilerini o hastalıklarla özdeşleştirir birçoğu.
"kanserimin bilmemnesi", "sedefimin şusu/busu" ya da sürekli "ben şeker hastası olduğum için..." tarzı konuşmalar, psikolojik tutunma içerir mesela.
yani o hastalıkla özel olmak, normalde göremediği ilgiyi o hastalık nedeniyle görmeye çalışmak çok tipik şeyler.
insanlara, "ay dur şimdi x'in midesinde bilmemne vardır, o bunu yiyemez, o yüzden şunu yapalım" dedirtmek, özel hissettirir.

bilinç üstünde herkes hastalıktan korkar ve sevmez, ama bilinçaltında mekanizma böyle işliyor.
bu da faktörlerden biri.

eksisozluk.com

bu başlıkta ingiltere ve amerika örneği çok güzel anlatılmış. buraya bir bakmak isteyebilirsin.

sayıyorum yaz:

* somut nedenler
1) dengesiz - kötü beslenme
2) hormonlu ve katkılı gıdalar
3) besleyici yiyeceklerin pahalı olması (et vs makarna)
4) hava kirliliği (kömür kullanımı + betonlaşma ile arttı)
5) hareketsizlik - spor yapmama
6) 3 milyon civarı suriyeli
7) hastane/doktor/ekipman sayısının yetersizliği

* psikolojik nedenler:
1) stres: politik kutuplaşma kaynaklı
2) stres: işsizlik gelecek korkusu kaynaklı
3) stres: evet düzgün sevişip tatmin olamama
4) stres: terör korkusu
5) sıkıldım yazamıycam şimdi

ilaç/tedavi alanların %90'ı gerektiği gibi almıyor, doktorun önerisini siklemiyor. ondan sonra ben iyileşmedim diye yallah başka doktor. kapı kapı gezip mr/bt ne varsa çektirdikten sonra parayı görüntüleme merkezlerine kaptırıp rahatlıyor.

baktım. kaç adet olduğuna bile baktım.

seçimlerde tek özendiğim şeydir.

Oy pusulasının arkasında vardı baktım başka var mı bilmiyorum.

bakmıştım

Tabi ki baktim, muhursuz oylar gecersizdir seklinde bir kanun var cunku. Bakmayanlar soylesin bence neden bakmadiklarini.

Baktım.

Baktım. Hatta pusuladaki evet kısmına geçmiş biraz, sordum özellikle.

özellikle baktım.
zarfa da, pusulaya da.

Konuyla ilgili bilgim yoktu dolayısıyla bakmadım.

benimde bilgim yoktu mühür hakktında ama zarfa koyarken mühür olduğunu gördüm. sonra olaylar olunca lan o mühür bu mühürmüş dedim.

Baktım

baktım, ablam müşahitti özellikle arayıp uyardı.

Baktım ben.

baktım ama bizim ailede sandık gorevlileri var, yoksa bi kulagımdan girip oburunden cıkarmıs.

Baktım, hem zarfı hem de pusulayı kontrol ettim.

Baktim.

zarfa da, pusulanın arkasına da baktım. ama sadece basılıp basılmadığına baktım. o mühürlerin üstünde ne yazdığını kimse okumadı, hatta okuyamadı, çünkü okunmuyor. sadece yuvarlak bir karaltıdan ibaret. gerek yokmuş ama keşke 1.5 litrelik lipton ice tea şişesinin kapağını ıstampaya basıp pusulaları zarfları mühürleselermiş, mühürsüz pusula olduğunun farkına varan da olmazmış.

zarfa baktım mühürlüydü. ama pusulada olması gerektiğini düşünmedim ona bakmadım. bilmiyorum pusulamda var mı.

Onemli olan sizin bakip bakmamaniz degil, kimse bakmiyormus demek ki kanun onemli degil mi denecek? Acip okuyan adam bakar, kanun acik, kanunu bilmemek de mazaret deil. Onemli olan bu kadar acik bir kanunun yok sayilmasi, onemli olan daha once esi benzeri gorulmemis bir hukuksuzluk olmasi. Daha da kimse kimseye gidin oy verin diyemez. Insanlarin oy vermek icin hicbir motivasyonu yok artik. Istedigin kadar oy ver, muhursuz milyonlarca oyun gelip farki kapatip kapatamayacaginin garantisi yok.

Ben hepsine baktïm

Ben de bakanlardanım. Eğer mühür olmasaydı uyaracaktım sandık görevlilerini.

Ben hem zarfa hem de pusulaya baktim. Pusuladaki epey silikti zarfttakiler belirgin ve tamdi.

seçim kanunu diyor mühürsüz geçersiz diye, tabi baktım.

ben baktım zarfta vardı ama pusula da yoktu sanki. hatta sanki arkasında hologram şeklinde yüksek seçim kurulu gibi birşey yazıyordu. bende demek ki buda böyle dedim attım. sizin pusulalarınız mühürlü müydü ?

baktım. kaç tane olduğuna baktım, hatta zarf üzerinde biraz mürekkep yayılmış gidip sandık kuruluna sorun olup olmayacağını sordum.

Öncelikle zarf degil pusula. Vardi galiba ama olmasaydı da itiraz etmezdim sandık memurlarının görevi onlar görevini ihmal etti diye niye seçmen mağdur olsun. Sosyal medyada falan da öyle hiç dikkat çekilmedi ysk düzenleme yapınca millet bilinçlenmis.

Ben ve tanıdığım herkes baktık. Niye şaşırtıyor ki bu durum?

Sosyal medyayı azıcık takip eden insan mühüre bakmayı unutmazdı zira sürekli hatırlatılan bir şeydi.

zarfa değil ama oy pusulasına baktım, o da arkaya vurulan mühür ön tarafta iz yapmış "bu ne lan acaba" dedim de baktım.

Hem zarfa hem de pusulanın arkasına baktım.

Baktım. Zarfta iki, pusulanın arkasında bir büyük mühür.

ben. hem zarf hem de pusulada kontrol ettim.

Doğu illeri erkenden bitirdi.

doguda batiya gore secim suresi 1 saat erken bitiyor ve dolayisiyla sayimi daha erken tamamlaniyor. bi de eszamanli oluyor sonucta sayimlar. her sandik asagi yukari 300-500 pusula, tutanagiydi vs.di derken cok anormal degil. zaten 4 ihtimal var evet hayir gecersiz bos. onlari da hesaplamak cok zor bi is degil. normal yani.

chp genel merkezi, açılan sandık sonuçlarının hem YSK'dan gelen bilgilere, hem alandan gelen bilgilere göre yüzde 20 seviyesinde olduğunu söyledi.

bir yavaşlama varmış.
ysk'nın chp'ye bilgi aktardığı hat çökmüş.
manipülasyon mu, teknik sorun mu belli değilmiş.

bişi yok cart cart sayılıyor zaten.

Anadolu ajansi hep boyle yuksek aciyor sonra dusuyor

Yıllardır seçim izliyoruz, ilk açıklandığında kim önde ise oranlar değişse de hep aynı kalıyor..

Bitti evet
Doğuda hdp bitmiş

67 ile actilar 61e kadar düşürdüler beklemekte fayda var.

52-56% arası biter.

yillardir nasil aciliyorsa oyle sonuclaniyor

aklıma ankara yerel seçimleri geldi nedense....

59 altina dustu 65den yarim saatte